donderdag en (stiekem ook) vrijdag

Zat ik er lekker in om iedere dag een logje te schrijven, waarin ik als ik ze teruglees wat fouten ontdek omdat mijn hersenen sneller gaan dan ik typen kan, sloeg ik het vanochtend gewoon over! Om het goed te maken krijgen jullie de twee dagen gewoon samengevoegd.
Helaas weer hoogstaand geschreven stukken vol interessante dingen, maar een gewoon huis- tuin- en- keuken verhaaltje. De laatste dagen genoot ik vooral van het lekkere weer en van Bram die twee dagen vrij was van school in verband met rapportvergaderingen. Zo zette ik gisteren al wat aardbeien in kleurrijke potten en zat er lekker bij met mijn blote knieën en handen in de grond: lekker aarden!
Bram en opa zetten nog even een nieuw slot in de achterdeur en we fietsten nog even naar de schelde om daar uit te kijken over het water.

Verder moest er gewacht worden op Jasper, want hij reist nu met twee taxi bedrijven van en naar zijn dagcentrum en de taxi heen wist wel dat hij beter was, maar de taxi terug niet, wat betekende dat Jasper bijna een uur later thuis arriveerde. Een extra lange dag dus. Gelukkig was hij moe genoeg om een nachtje lekker te slapen en kon hij deze ochtend weer naar school.


Vandaag had Rudie vrij genomen van zijn werk zodat hij zijn spijkerbroeken kon aanvullen. Daarvoor gingen we naar Axel, een stadje hier verderop waar ik zo'n twee keer per jaar kom.
Het is ook de Zeeuwse standplaats van Welzorg en natuurlijk komen we meteen "onze" adviseur tegen die op weg is naar zijn busje. Hij vraagt of we verdwaald zijn en geeft aan dat we al die winkelende mensen maar aan de kant moeten duwen. Meteen daarna zien we de twee welzorgers die de plafondlift gekeurd (de één) en gelabeld (de ander) hebben. Ook zij zijn bezig met hun busje om op pad te gaan. Later leer ik dat dit was in verband met korte rokjes (da's wel heel fris nog) dag.
Enfin, een mevrouw van de winkel vraagt zich later  af of er een bus in Axel aangekomen is, want ondanks de cynische opmerking van René is het blijkbaar toch drukker dan ze gewend zijn.

In ieder geval zijn wij al snel voorzien en gaan terug naar huis. Bram en ik gaan naar school om over te blijven en daar krijg ik een mooie tekening van Tessa. Verder moet ik wel lachen om sommige van de kinderen en hun praatjes. Ik deel nog wat knuffels uit, feliciteer een jarige en dan is het tijd voor thuis. Met Bram tennis ik op zoals wel vaker de afgelopen dagen in de zon, een partijtje op straat. Ik mag natuurlijk het oude racket uit mijn pubertijd gebruiken. Het is zoooo gammel dat er dit keer een stuk houtwerk meevloog. Het is wat krom, maar dat valt met mijn kromme slagen niet op en we moeten nogal eens de berm of het land in om het balletje op te halen. Soms meppen we ook even tegen zo'n tennisding waarbij de bal aan de elastiek zit (handig!) zodat we de ander ontzien. Badmintonnen doen we ook nog even en dan haal ik Eline op voor het weekend! Joepie! We zijn weer compleet! Op naar een mooi weekend. Veel plezier allemaal!