Wednesday, October 31, 2012

vlinder

 
Vandaag trok ik het kaartje Leer jezelf geloven in jezelf, niemand anders kan het uit het doosje vol geluk. Toepassenlijk voor me vandaag en dus tekende ik vanavond nog maar even een keertje een vlinder. Tijd voor transformatie.....

mooie ochtendkleuren


In een korte tijd veranderde de lucht snel. Dat zag er weer mooi uit en levert best leuke plaatjes op.
 
Nog even een spreuk uit het "doosje vol geluk":
Zie elke dag als de mooiste dag van je leven.










 

Monday, October 22, 2012

goh, wat is er aan de hand vandaag?

Vandaag moest manlief later op pad en wilde hier thuis nog even inloggen op de virtuele snelweg. De pc dacht daar anders over en gaf een disk error aan. Gelukkig heb ik dat soort probleempjes snel onder controle. Kwestie van op de juiste toetsen duwen.
Ondertussen logde ik in op mijn laptopje jaren jonger dan de desktop die pruttelde. Manlief wilde hem meteen inpikken want hij had geen verbinding met internet. Tja, als het op de ene niet werkt dan op de andere ook niet hoor. Ondertussen probeerde de router zijn link met internet te verkrijgen, maar steeds viel deze uit. Dat ging wel heel snel.
Ik schrijf maar een papieren velletje met Jaspers verhaal van de dag en ga op zoek naar een foto op een van de vele dvd's zodat ik kan gaan scrappen later op de ochtend. Dat gaat in ieder geval goed. In de hoop dat internet zichzelf herstelt ga ik op weg naar mijn knutsel en frutsel vriendin, maar niet voordat ik een backup heb gemaakt van de oude pc op het externe geheugen. Zou toch handig zijn dat ik zelf ook zoiets kon doen. Ik heb toch zeer regelmatig het idee dat ik dingen vergeten ben terwijl het niet per sé veel jaren geleden is.
Later op de dag belt dochter Eline op dat ze al in de Fyra zit, die zo gaat vertrekken op weg naar huis na haar tentamen waarvoor ze gisteren terug moest richting Amsterdam. Er volgt nog een telefoontje dat ze al een keer tien minuten stil hebben gestaan en nu weer tien minuten stil staan op een viaduct: computerstoring. Goh! We zijn nog niet uitgebeld want de trein blijft maar staan waar hij staat, want een andere mascinist kon geen uitkomst bieden en dus stonden ze nog steeds op het viaduct met zicht op landende vliegtuigen te wachten op een locomotief die hun Fyra terug zou trekken naar Schiphol. Zes uur bij het busstation lukt zeker niet meer en ook zeven uur wordt vast niet gered. Ik zoek op de site van Veolia nog even op of er nog een bus gaat van Breda naar ons Zeeuwsvlaamse land en gelukkig kan ik haar om negen uur ophalen. Eindelijk thuis, na zes en half uur reizen.
Ook bij zoon Bram op school was het niet helemaal goed gegaan in computerland. De internetverbinding daar bleek ook minimaal. Vanavond lag internet er thuis ook weer even uit en onze tv met digitenne had veel last van het niet kunnen vinden van een signaal. Zelfs de autoradio stoorde toen ik Eline op ging halen.
Ik ben dus ondertussen erg benieuwd wat er in de lucht hangt. Iemand een ideetje?

Sunday, October 21, 2012

wat wil jij van de Sint?

Zo vroeg ik vorig weekend de twee 14jarige neven die gezamenlijk op de bank zaten tijdens de verlate viering van neefs verjaardag. Hebben jullie al grote of kleine wensen? Nou, dat werd een gezellig rondje fantaseren en dromen. Benieuwd?
Neef , 14 jaar,wil graag een eigen Navo leger mét: 25.000 "normale"soldaten (met uitrusting, dus niet in hun onderbroek!); 9 divisies sluipers; 2 divisies tanks; 3 helicopterdivisies en 3 marineschepen divisies; dan ook graag een schaapverzorgdivisie, want nicht Eline houdt van schapen en ook Brams standbeeld van zijn knuffel moet beschermd worden.Laten we vooral de stijlvol ingerichte bunker in dit verhaal niet vergeten.
Verder wil hij graag een oneindig levende Leopold (zijn kat). Nog iets met een Batmanpak en een Batmancave en er was iets met Deadpool en nee dat is géén dood zwembad zoals wij dachten! Nee, het is een stripfiguur. Eentje met kraters in zijn hoofd, maar dit terzijde.
Mijn 14 jarige zoon, wil graag een standbeeld van "olifantje", een geweldig lief ding in een gestreept pakje en een mini muis in zijn hand, een grotere kamer en een badmintonveld in de tuin wat overdekt kan worden.
Dan mijn zus, zij denkt meteen aan Sandra Bullock's vertolking in "Miss Congeniality" en wil graag Woldpeace. Verder graag een grotere werkruimte, aquarelpotloden en dus...worldpeace.
Ook mijn dochter kan dromen en wil graag haar eigen ideale klaslokaal realiseren. Ze studeert aan de universitaire pabo, vandaar deze droom. Verder wil ze Sjees terug. Sjees is onze kat die we sinds februari niet meer gezien hebben. Een schaap ontbreekt natuurlijk niet op haar wensenlijst en in het kader van worldpeace wil zij graag "eerlijke kansen voor iedereen".
Voor mijn gehandicapte zoon dromen wij wel even. Hij wil vast Samson de hond nog een keer ontmoeten (hij is jaren geleden op bezoek geweest toen hij maanden thuis zat omdat hij aan twee heupen geopereerd moest worden, wat om de beurt gebeurde) Een eigen grootte snoezelkamer is natuurlijk ook helemaal de max!
Ook Schoonbroer weet wel wat te vragen aan de Sint. Een leuk vrijstaand huisje graag en een Range Rover in sportuitvoering  van 500pk voor de deur graag.
Mijn man wil wel een stukje grond dicht bij huis om zelf in te richten en o.a te kunnen gebruiken als groententuin en met een kas erop.
Tot slot mag ik ook even dromen. Met zoveel voorbeelden weet ik het wel. Doe mij de grond achter de vier huizen die hier staan maar. Dan wil ik daar graag een gebouw op waarin een atelier voor mij zit, een snoezelruimte voor mijn gehandicapte zoon, een badkamer en logeerkamer. Een zwembad dat overdekt kan worden en goed verwarmd voor Jasper wil ik dan ook graag daar als het even kan. De rest van de grond mag manlief inrichten, al wil ik wel wat ruimte voor wat fruitbomen.Op het huidige huis trekken we dan nog even de aanbouw op zodat zoon Bram een grote kamer heeft en om in de sfeer te blijven van de toon die zuslief zette wil ik graag "liefde voor iedereen".
Heerlijk he, lekker dromen. Wat zouden jullie vragen aan de Sint als je dromen mag?

gehandicapt, bijna 18 en dan?

Onze gehandicapte zoon Jasper wordt begin december 18 jaar. Dat er dan wat dingen veranderen dat wist ik wel, maar wat er precies moest gebeuren wist ik niet. Ik had me er nog niet in verdiept toen onze "Mee"-denker Free belde. We maakten een afspraak om alles door te spreken en in gang te zetten. Het bleek een heel lijstje te zijn. Wie weet kan ik iemand op weg helpen, dus ik zet het even op een rijtje.
* Zo moet je de bewindvoering en mentorschap aanvragen. Het formulier hiervoor vindt je op de website van Justitie.
* Er moet een Wajong uitkering bij het UWV aangevraagd worden. Het bedrag wat ze uitkeren wordt tussen hun 18de en 23ste opgebouwd. Ze beginnen dus niet met 100%.
* De 18 jarige moet ook een eigen bijdrage gaan betalen voor de AWBZ, maar daar hoef je niet achteraan dat doet het CAK zelf. Het kan een jaar duren voor ze alles uitgezocht hebben i.v.m  met je eventuele PGB en Zorg in Natura. Het is inkomensafhankelijk en je moet het met terugwerkende kracht betalen als ze er echt een jaar over doen.
* Dan is daar nog de ziektekostenverzekering en zeker ook de aanvullende verzekering!
* Of de aansprakelijkheidsverzekering ook nog apart geregeld moet worden moeten we nog even uitzoeken. Dat is nog even een aandachtspunt.

Als toetje kreeg ik vorige week vrijdag te horen dat Jasper naar een andere dagbesteding moet. Streefdatum 1 januari. Hij zit nu op een orthopedagogisch kinderdagverblijf wat eigenlijk tot 17 jaar is. Bij gebrek aan nieuwe aanwas zouden Jasper en zijn leeftijdgenoten mogen blijven tot hun 21ste, maar omdat er nu wel nieuwe jonge kinderen komen en op de lijst staan om te mogen beginnen moeten de oudsten plaats maken voor hen. Logisch. Ik had de optelsom al gemaakt bij het zien van alle nieuwe koppies in de taxi en was dus niet verbaasd. Ik was dan wel de laatste ouder die ze inlichtten maar ook de minst verbaasde. Dus ook op dat vlak moet er wat geregeld worden.
Door het bezuinigingsbeleid voor de taxi's van en naar de dagbesteding kunnen we nu kiezen tussen één locatie en niets. Gelukkig bestaat die ene locatie uit zes groepen zodat we toch kunnen kijken en voelen wat er het beste bij onze Jasper past.

Het wordt dus een hele nieuwe start voor Jasper met zijn 18de verjaardag. Dat sluit mooi aan bij de Maya kalender; het begin van de nieuwe dimensie. We zullen zorgen dat hij er klaar voor is.

Voor wie in hetzelfde proces van regelen zit: Succes!!!

Thursday, October 11, 2012

Het was weer woensdag


 
Goeie morgen allemaal!
 



Gisteren was het weer woensdag en weer tijd voor een rondje Antwerpen voor Elly en mij.  Een paar weken geleden waren we daar ook op woensdag te vinden, omdat we op zoek waren naar schilderles. Bij de winkel voor schilder- en andere creatieve uitspattingen kregen we een briefje van een kunstenaar die gespecialiseerd is in fijn schilderen. Diezelfde dag belde Elly de man op, maar hij was toen op vakantie tot zeven oktober. De achtste belde ze hem op,  toen zat hij bij de dokter, maar wat later op de dag lukte het dan toch om een afspraak te maken voor de tiende oktober.
Onze 'Loesje" kalender zei deze dag:

Nieuwe dingen

ik ben altijd zo
nieuwsgierig
hoe ik zal
reageren.

Altijd toepassenlijk wanneer je op weg gaat naar nieuwe dingen. We weten ongeveer de weg, maar onze grote vriend de "TomTom" is ook weer mee. Dwars als we zijn volgen we eerst onze eigen route, een ietsiepietsie om, maar dat maakt niet uit, we gaan vlot de goeie kant op. Tot de één na laatste straat waar ze een vrachtwagen legen met bouwmaterialen. De straten zijn smal dus er langs gaat niet. Dan maar een ommetje,nog een keer hetzelfde ommetje en dan maar een veel groter ommetje door alle éénrichtingstraatjes om te komen waar we wezen moeten bij de bruine deur. We parkeren, lopen terug en gaan door de bruine deur waardoor we alweer op een leuk binnenplaatsje komen. De deur staat al open en dus gaan we naar binnen. Het is duidelijk dat dit het atelier is van  een kunstenaar. Wat had ik me daar graag uitgeleefd met mijn camera. Maar ja, dat was niet ons doel van de dag en dus blijft mijn vriend in de tas. We kletsen met de kunstenaar. Hij legt ons het een en ander uit en heeft al besloten dat hij ons meeneem naar het café. Dat is een goed idee, want zitten lukt nergens in het overvolle atelier en warm is het er beslist niet.
Wanneer zijn vriend gearriveerd is gaan we gevieren naar de kroeg. Met zijn tweeën lachen we om de naam van het café, want 'goh we gaan naar huis", als blijkt dat het  "de bezemsteel" heet.
Er wordt nog meer gekletst terwijl Elly en ik vooral luisteren en koffie drinken met advocaat. Uiteindelijk laten wij zien wat we tot nu toe gedaan hebben en wij dachten misschien goed bezig te zijn....nou, daar wordt anders over gedacht. Er is dus werk aan de winkel voor we ons fijnschilder kunnen noemen. Niet dat we dat willen worden, maar we willen ons wel verfijnen zodat we de technieken kunnen toepassen in ons eigen straatje. De kunstenaar verklapt zijn geheimen doorgaans niet maar maakt voor ons een uitzondering. Dat was voor hij onze werken zag, dus toen zag hij misschien nog hoop voor ons! In ieder geval vinden we het wel fijn dat hij ons wil helpen. Hij is 77 jaar en geeft al jaren geen les meer dus we boffen maar dat hij ons op weg wilt helpen.

dit is de kaft van zijn boek, zo moeten
we dus leren schilderen. Makkie, toch???
We krijgen elk een boek van hem mee met zijn eigen werken (ja hij heeft boeken met eigen werk in de winkel liggen) en huiswerk. Nu is het zaak dat we stillevens gaan schilderen op paneel. Op doek is makkelijker, dus dat doen we niet. Nee  kleine stillevens op paneel en wanneer we er wat hebben gaan we terug en gaat hij ons zeggen hoe het niet moest  en hoe we het dan wel moeten aanpassen of we kunnen ook zoals zijn vriend voorstelde dan twee weken in een hotel gaan logeren zodat we overdag kunnen luisteren hoe het moet. Met zijn heerlijk lachje wat wat vals klonk gaf hij ons te kennen dat het wel even zal duren voor we dat fijnschilderen gaan kunnen. Een jaar of twintig of zo.
Enfin, vol goeie moed vertrekken we, waarbij ik er niet vanaf kom met een hand, maar zelfs een kus "krijg" (en waarom Elly niet?) en rijden vlotjes de stad weer uit.
Natuurlijk lachen we onszelf naar huis en komen er bij de Karwei achter dat ze daar in ieder geval geen waterafstotend mdf hebben. Ons huiswerk moet dus nog even wachten, maar of ik dat nu zo erg vind.....

Wednesday, October 10, 2012

Tuesday, October 09, 2012

rising sun

de ochtend van 8 oktober

de lucht van 9 oktober


Het is weer genieten in de ochtend...

Friday, October 05, 2012

scrappen, tekenen, mixed media

een tekening voor de jarige Jasmijn.
Ze was er blij mee en genoot
 van de bijbehorende knuffel.
een gescrapt flap-over-boekje voor Eline;s
vriendin  Bo, waar ze foto's
in kan doen van haar ouders, zus, vriendje en
vriendinnen, zodat ze ze niet moet missen
tijdens haar verdere opleiding tot piloot
in Arizona.




nog een boekje voor Bo, van het dagje Amsterdam dat we
laatst hadden

mixed media...lekker met Meriam aan de knutsel.




Meriam heeft een scrap snoepwinkel




Meriam heeft bergen papier om te scrappen, veel verf en andere dingen om uitbindig mee te scrappen. Iets wat ze heeel veeel gedaan heeft. Deze ochtend gingen we samen aan de slag en volgende week maken we het verder af.

ook Meriam maakt een foto van ons geknutsel
en zet het meteen op Facebook.

de vlaamse gaai

Ik heb de afgelopen tijd behoorlijk vaak de vlaamse gaai mogen zien en als afsluiter riep hij één keer hard.  Ik heb hem dus maar een keer getekent nu we toch zo met elkaar bezig waren.
Deze week zag ik bij twee verschillende dorpen een kerkuil toen het donker was, dat wordt de volgende vogel die ik ga tekenen.
 

Thursday, October 04, 2012

vriendingezellige week en andere gezelligheden.

De week is al ver voorbij en het is een vriendingezellige week. Dat begon dinsdag met Esther die hier kwam lunchen en thee drinken. We genoten van een lekkere salade en vers gebakken scones met clothed cream en jam. Lekker! We babbelden over van alles en kregen onze tijd weer vol totdat ik mijn oppaskinderen ging ophalen en zij weer naar huis ging. Met hen knutselde ik voor hun moeders verjaardag van vandaag.Dinsdagavond is schilder-srapavond bij Elly. Gezellig kletsen en lekker lachen betekent dat. Dit keer reden we ook nog even op Google earth rond in een wijk van Hulst. Elly's stuurmankunsten op Google earth zijn nog niet zo ontwikkelt dus het duurde even voor we een blokje om waren en volgens mij deden we ze soms wel twee keer. We lijken de TomTom van vorige week wel. Melig wordt je van zulke dingen.
Woensdagochtend was Aukje ochtend en dit keer werd ik verwend met een lunch in de vorm van een wokmaaltijd met een wrapje. Lekker! Ook nu werd er lekker gekletst en van alles gedeeld. Wat heb ik het toch goed met mijn vriendinnen.
het meisje met de parel volgens Amber, Max, Bengt,Iza, Pieter en Floortje.
het meisje met de parel
van Johannes Vermeer.
Nadien vertrok ik naar tekenles waar ik de zes kinderen die er waren aan de slag zetten met "het meisje met de parel"van Johannes Vermeer. Het was een klein clubje, want er konden er drie niet komen en vorige keer zijn er zes afgevallen. Dat maakte deze les wel rustiger en het verliep gezellig. De resultaten mogen er zijn. Vooraf dachten ze dat het zes dezelfde schilderijen gingen worden, maar het weden juist zes verschillende. De volgende les gaan we weer met een andere schilder aan de slag. Zo wil ik hen laten kennis maken met de verschillende stijlen die er zijn.
Scheldetheater vanaf de zeedijk gezien
De avond kwam en nadat ik vriendin Esther, die ook vrijwilliger is bij stichting Tragel, met haar zoon had opgepikt op een afgesproken plek gingen we, met mijn zoon Bram samen naar het scheldetheater in Terneuzen waar we getrakteerd werden op, ik citeer, "de Illusionist": "een unieke mix tussen toneel, variété en illusie". Ik kan niet anders dan me daar bij aan sluiten en er aan toevoegen dat we erg gelachen hebben en dat we genoten hebben van dit orginele stuk. Na afloop stopten we stiekem nog bijde Mac voor een frietje, ssst, niet verder vertellen hoor.




de zee vanaf de zeedijk gezien
Vandaag is het al weer donderdag en ging ik met mijn moeder wat shoppen. Dat gebeurt niet vaak en dat was gezellig. Lekker wat neuzen en lekker wat babbelen. Altijd leuk om een keer op een andere manier samen bezig te zijn dan komen er ook vaak andere gesprekken op gang. Na de lunch ging ik naar Bieke voor een sessie osteopatie. Ik mag nog een keertje terug komen, want we zijn er nog niet helemaal. Geeft niet hoor. Na al dat gedoe met Jasper waar ik me dan zorgen om maak was het nu tijd voor mezelf. Na zo'n sessie zit alles wat losser, is alles gevoeliger en ben ik wat moe dus deed ik het op het gemakje en wat Jasper betreft met de plafondlift.
Morgen is het vrijdag en ga ik nog even verder met genieten. Eerst lekker wat scrappen met Meriam, dan overblijven, lunchen met vriendin Elly en co. en dan nog even met mijn favouriete Mee medewerker Free aan tafel i.v.m Jaspers aankomende 18de verjaardag waar we dingen voor moeten regelen. Gezellig dus! Ik geniet! Jullie ook?

Tuesday, October 02, 2012

samen kun je er veel beter een potje van maken....


de "sunrise"van gisteren, maandag 1 oktober 2012
Samen kun je er beter een potje van maken zo zei de Loesje kalender vorige week en hoe waar is dat!
Met mijn vriendin, teken-schilder-scrap maatje, ging ik vorige week woensdag naar Antwerpen op zoek naar de teken/schilderschool van Magda Francot . Haar school bevindt zich in het hartje van de stad en onze verouderde TomTom stuurde er ons door allerlei fijne eenrichtingstraatjes naar toe. Zo reden we wel drie keer hetzelfde blokje om om vervolgens op een andere manier te komen waar we moesten zijn. We maken er samen lekker een potje van.
Bij de poort belde ik op en zo kwamen we via een leuk gangpaadje met poortjes op een leuk binnenpleintje waar je vergeet da je in het midden van de stad bent. Helaas hield het bij de deur voor mijn vriendin op, want het atelier of de school, hoe je het noemen wilt, bevindt zich vier trappen hogerop. Met haar lichamelijke beperkingen niet haalbaar dus ga ik even met meneer mee en maak kennis met Magda en kijk rond bij iedereen die bezig is. Daarna zoek ik mijn vriendin beneden weer op en gaan we naar de kunstbenodigheidswinkel , de Wieuw, in een straatje aan de Vlaamse Kaai. Het is een grote winkel, waar we ons prima amuseren. Op zoek als we zijn naar nieuwe input in de vorm van lessen of workshops spreken we de meneer van de winkel aan. Hij moet eerst dringend naar de wc en daarna is ie van ons. We maken er een potje van, Elly doet flink haar best om hem aan het verstand te peuteren dat we Echt op zoek zijn naar info. Uiteindelijk krijgen we een bruikbare naam en vervolgen we onze weg door de winkel. Wanneer we bijna bij de kassa zijn komt de meneer met een papiertje waarop de naam, adres en telefoonnummers van de fijnschilder staan waar we het over gehad hebben.Yes! Wij blij!
Natuurlijk hebben we een lunch verdiend dus steken we de straat over naar Publique, want daar zagen we een lekkere salade met verse tonijn op de kaart staan. De stoelen zijn niet je van het, dus krijgt Elly het kussentje van het bankje voor op haar stoel. Ik wiebel toch te veel om dat ding op zijn plaats te houden. Verder maken we er maar een potje van. Elly babbelt tegen de niet nederlandstalige ober aan over het lege schildersdoek dat ze kocht. Ik vertaal het maar even in het engels voor hem, want de vraagtekens schieten spontaan uit zijn hoofd bang dat hij is dat hij een hele bestelling niet snapt en dat voordat we uberhaupt zitten.
De lunch smaakt, onze praatjes ook en daarna gaan we weer op huis aan. Zonder TomTom dit keer, want ik weet de weg en mijn route is waarschijnlijk toch een stuk eenvoudiger dan die van hem.


mmm... salade met verse tonijn
zicht van de Vlaamse kaai naar de kaai, waar
een groot schip aangemeerd ligt

zo is het voor het rode licht staan
helemaal niet zo erg.
 
We hebben weer genoten van het potje wat we er samen veel beter van kunnen maken.