het leven schrijft...

Vorige week woensdag vroeg de Loesje kalender me dit:

Heb jij ook wel eens

de ambitie om

even helemaal niets

te doen

Ik heb de spreuk hierna opgehangen in de wc, dus wordt er steeds mee geconfronteerd. Mijn antwoord was ja op de vraag. Deze week beloofde errug vol te worden dus staarde de spreuk mij steeds ernstig aan. Of het nu kwam door mijn stellige ja of niet de dagen werden leger. Dingen die in de agenda stonden werden afgezegd en zo was er tijd voor mij...en mijn verkoudheid... Helaas vlogen de surprises en gedichten niet uit mijn handen en stropt het vooralsnog wat op. Ach ik ben inmiddels erg vertrouwd met het laatste moment fenomeen dus dat komt wel weer goed.

Vandaag bestaat Loesje 27 jaar en zei ze dit:

het leven

blijft

maar schrijven.

Een erg toepasselijke spreuk voor vandaag. Het leven schreef inderdaad weer verder en voor mij met wat frustraties waar ik erg verdrietig van werd. Na vier weken geleden om een briefje gevraagd te hebben van de kinderrevalidatiearts voor het aanpassen van de ligorthese bij haar secretaresse had ik vandaag nog steeds geen briefje. Al mijn telefoontjes die hierna nog op volgden hadden niet geholpen. Steeds was de kinderrevalidatiearts afwezig. Fijn, geen briefje dus en geen actie aan de ligorthese. Zonder het briefje mogen ze niets doen van de verzekeringen en dus klim ik in de telefoon. Helemaal gehad heb ik het met dit gedoe. Natuurlijk is de benodigde arts nu ziek. Al jaren is dit aan de orde: heb je deze kinderrevalidatiearts nodig? Ze is ziek of afwezig. Begrijp me niet verkeerd, het is ook nog een fijne vrouw .... als je haar ziet.

De man vertrok met de ligorthese en kan pas aan de slag met het ding als het briefje arriveert. Een paar telefoontjes vol frustraties (aan mijn kant van de lijn) is het geregeld. Een briefje is geschreven en gefaxt en het orgineel gaat op de bus naar Argonaut oftewel Welzorg international (geloof ik). Ineens kan er wel iemand een briefje schrijven, kan best de arts voor volwassenen geweest zijn. Ik heb geen idee, maar ik jank er maar eens lekker om. Wat een gedoe, waarom moet ik steeds bellen voor ze hun werk doen? Zo'n briefje is maar even werk en helaas zo nodig.

Gelukkig kwam een vriendin langs die ook wat frustraties had en zo schrijft het leven voort en kwamen verhalen voor elkaar tot leven en konden we elkaar steunen omdat we zoveel herkennen. Dat doet een zacht sompig hart goed.

En zo schrijft het leven verder naar het einde van het jaar en komt alles op zijn plek: de kast arriveerde 6 weken te laat en de bank komt volgende week 9 weken te laat, de plafondlift wordt eind december geplaatst, de ligorthese aangepast enzovoort. De frustraties schrijven zichzelf weg. Nu op naar een frustratieloos hoofdstuk. Reken maar dat ik daar van ga genieten. En? Wat schreef jullie leven?

spreuken

Ik zal het opbiechten, ik heb een geheime liefde. Vanaf nu dus niet meer geheim nee. De liefde bevat kaartensets met mooie plaatjes en/of mooie spreuken . Met mij zijn er meer die de kaartjes liefhebben. Zo komt de buurvrouw graag even een kaartje trekken uit de serie Magische boodschappen van de elfen. Mijn tekenles kinderen houden van de kaartjes voor kinderen en de boodschappen van de kleine engelen. Mijn kinderen zijn ook regelmatig met de kaartjes in de weer en zelf ben ik weg van de teksten op vleugelen van Licht, De Aarstengel Michael spreekt... iedere keer weer is de tekst op het kaartje zo kloppend...

Speciaal voor jullie bloglezers heb ik een paar mooie spreuken van Michael getrokken:

Leef bij de dag en houd van ieder moment;

wat niet betekent dat u maar raak moet leven,

maar begin nu te leven, alsof het uw laatste

dag op aarde is!..... Michael

Ik, de Heer Michael en de

Hemelsde Heerscharen omringen

u met liefde en bescherming en

denk eraan: U is nooit alleen....

Zie die prachtige poort voor uw

geestesoog en zie hoe een zeer

smal pad door die poort leidt;

ja, het is tamelijk stijl, maar niet

onoverkomelijk...Michael

Nu een kaartje uit magische boodschappen van de elfen ( het plaatje mag je er zelf bij bedenken)

Wie moet je vergeven?

Als je oude boosheid en wrok loslaat,

zul je zien dat je verlangen

werkelijkheid wordt.

Tja en dan zijn er nog de kaarten van Janosh. http://www.the-arcturians.com/ned/index.htm Niet te versmaden zo mooi en wat maken ze soms veel los. Ik heb een werkset waar je iedere week 3 kaarten bij mag trekken. Een weekkaart, een kaart bij een vraag die je stelt voor jezelf voor deze week en een ondersteuningskaart. Iedere dag schrijf je je gevoel op: plus of min en een reminder aan de dag. Aan het eind van de week kijk je naar je kaarten en evalueer je de week. De kaarten blijken treffend te zijn. De andere set is ook zo mooi en daarbij heb ik veel geleerd in de vorm van een cursus.

En...wat is jouw geheime liefde? Onthul je hem aan ons?

Japa mala, kraal 1

Vorig jaar, na het lezen van het boek Eten, bidden en beminnen ontstond het plan om een japa mala te schilderen. Waarom na dat boek? De schrijfster,Elizabeth Gilbert, bouwde het boek op als kralen van de japa mala. Dat sprak me erg aan en het idee er een te schilderen voelde goed. 108 doekjes van 20 bij 20 cm werden aangeschaft en er werd geschetst en gedacht over wat er op moet komen en hoe er een eenheid van gemaakt zou kunnen worden. Maanden geleden begon ik aan 3 kralen. Maanden lag het stil, maar nu kan ik jullie kraal 1 laten zien.

genieten

Van kleine dingen genieten is iets wat ik graag doe. Ik kan enorm genieten van gesprekken met vriendinnen, maar ook met kinderen. Vanmiddag klopte er een jongen aan bij wie ik op school kinderpostzegels besteld had. Een leuke jongen met achtergrond. Heerlijk hebben we gekletst over zijn achtergrond en hoe hij er tegenaan kijkt, maar ook over school en over gamen waar ik niets van af weet. Zo komen we dan ook op het onderwerp buitenaardse wezens. Zouden ze er zijn en naar aanleiding van een paar kaarten op de schouw kom ik op graancircels. Een ervan herkent hij uit een spel voor de Xbox360 (klinkt goed voor iemand die er nog nooit een bedient heeft he). Het was hem opgevallen dat het figuur op een van de kaarten getekent stond in de grond toen hij langs een cel, uit de cel? kwam. Toevallig he... ja daar kan hij om lachen en zo vertrekt hij weer met zijn stralend humeur op zijn fietsje richting dorp.

Genieten deed ik ook vanochtend toen ik op mijn gemakje wat shopte in Hulst zonder een opgejaagd gevoel, want er moest niet overgebleven worden en er kwam geen kind thuis. Tijd genoeg dus. Ik dacht koffie te drinken bij mijn vriendin in la Place, maar natuurlijk was ze vrij. Een klein meisje van nog geen jaar houdt me steeds in de gaten en lacht naar me terwijl ik mijn koffie drink en later die middag ga ik even bij de buren naar een nog kleiner meisje kijken: een verse baby, Nina. Vannacht geboren. Wat een geluk.

De rest van de dag geniet ik van mijn kinderen, van de mooie kleuren in de lucht, het mantelzorgpresentje wat gebracht wordt en van het geschilder aan mijn schilderij. En jullie? Genoten jullie ook vandaag?

tussendoor tekeningetje

herfstkrabbeltje

glimpsje van dit jaar

Zoals jullie gewend zijn een glimpsje Night of the Proms te Antwerpen, want ook dit keer gingen we daar heen.
ons uitzicht

Grace Jones: genieten van stem en performance.

hoe draai je een filmpje?

de afgelopen week

De week in woord en beeld.


thuis oefeningetjes: hoe schilder ik een roos

oefenen bij en met Elly

Bij Irene Wille in Zelzate, die workshops geeft a la Gary Jenkins.

Het schilderij is nog niet klaar.