Sunday, December 23, 2012

de laatste dagen




De laatste dagen waren weer heerlijk. Zo was ik lekker veel thuis en zo was ik aan het shoppen. Gisteren ging ik met dochter Eline, die weer thuis was, naar de kerstmarkt die door zoon Brams' school georganiseerd werd. Iedere klas had een kraam. Zo'n kerstmarkt brengt niet alleen de hele school in beweging, maar ook ouders, broers, zussen, opa's en oma's. Gezellig druk dus in de stad. Bram at naderhand wat met wat klasgenoten en Eline en ik shopten nog wat enaten w e pizza bij La Place waar vriendin Es aan het werk was.
Vandaag werd er geshopt in Antwerpen. Het plan was om met de hele familie te gaan maar doordat het gestaag regende bleef Rudie met Jasper thuis. In een rolstoel door de regen is niet zo geslaagd. Nat en koud wordt dat. Ik prop altijd wel een paraplu ergens tussen, maar dat blijft niet goed zitten natuurlijk.
zicht op de kerstmarkt van het Reynaertcollege

je kunt je prima warmen op de Antwerpse
kerstmarkt.


etalage met lekkers in Antwerpen


uitzicht vanuit de pizzeria



Eline had ook nog afgesproken met een vriendin en daarop besloot daar de hele familie mee te gaan. Gezellig! Bij het St. Anneke, de voetgangerstunnel, splitsten we op. Bram en ik gingen samen op zwier in de stad. Hij kreeg wat mooie kleren, ik wat scrappapier en we kochten nog wat rolfondant voor onze nog te maken cupcakes. We aten pizza en wandelden over de kerstmarkt. Daar kwamen Eline en haar vriendin tegen en ondertussen sopten onze sokken in onze schoenen, want de plassen waren niet te ontwijken.  We doken nog wat winkels in en uit en waren als eersten op de afgesproken plek van de anderen. We liepen nog even terug, kwamen Eline en co tegen en besloten in het café op vriendins ouders te wachten. Dat was gezellig; er werd lekker gelachen en gekletst en uiteindelijk gingen we met z'n vijven op huis aan. De anderen waren alvast door.
Een erg gezellige dag.
Ondertussen zijn een dag verder (blog niet afgemaakt gisteren)  en hebben de kids hun pa mee uit shoppen genomen voor zijn en hun kerstcadeau's  terwiij ik lekker scrapte aan mijn "december daily" en aan de "december weekly's "van de kinderen. Ik loop maar een dag of 21 achter, dus er is nog hoop.
Nu geurt het heerlijk naar cupcakes in huis, want Eline, twee vriendinnen en een vriend zijn gezellig bezig in de keuken. Zij amuseren zich daar, terwijl wij film keken en nu genieten van de opnames van "the night of the proms" die gemaakt zijn toen wij er waren. Lekker nog even nagenieten van toen..
Morgen begint de eerste dag van onze jaarlijkse kersttradities: eten met vriendin Lia en haar club; dan de kerstdagen met onze wederzijdse ouders en als afsluiter een etentje en presentjes met vriendin Esther en haar gezin. Wij gaan er van genieten en twee van de vier dagen mag ik lekker koken....en nee dat worden geen uitgebreidde kerstdiners, maar lekkere maaltijden! Wat jullie ook gaan doen, ik wens jullie heel veel plezier!

Monday, December 17, 2012

onze nieuwe aanwinst

Net gearriveerd:
SIEP
 en voor nu nog even Siepke 


Gezellig hoor, we hebben sinds zaterdag er een katertje bij in ons huis. Nadat Sjees niet terug gekomen is tijdens de sneeuw van afgelopen winter hadden we alleen nog Sofie onze 12 jarige poes.
Sjees werd gemist en de kinderen wilden er graag een nieuwe kat bij. Traditiegetrouw moet die dan wel rood zijn en toevallig zag ik bij Mandy op Facebook een paar van die mopjes in de aanbieding.
Ze vingen ze thuis op, omdat de oude meneer van de boerderij waar ze geboren zijn te oud was om voor ze te zorgen, wat hij wel deed. Hij gaf ze desnoods zijn eigen eten. Hij had echter al drie katten en dan nog drie jonkies erbij dat werd te veel. Zo gingen Eline en ik er dus zaterdag eentje uit kiezen.  Een moppie is het. Heel stil lag hij de boel af te kijken vanuit zijn mandje. Niets gewend is hij. 's Avonds ging hij op avontuur, je bent een nachtdier of niet, en zagen we hem in actie. Leuk hoor. Nieuwsgierig snuffelde hij rond. Hij zocht wel graag steeds veiligheid boven zijn hoofd. Hij zat de afgelopen week vooral in een grote hondenbench. Lekker veilig.
Nu zijn we een paar dagen verder en hij is nog schuchter en wat bangig om gepakt te worden, maar het is gezellig met dat kleine ding om ons heen. Sofie denkt daar nog even anders over. Ik hoop dat dat nog goed komt...al hebben we daar geen goede ervaringen mee. Tot nu toe hield ze er een gedoogbeleid op na. Ik ben benieuwd....

de eerste avond gaat Siep al op verkenning, maar
heeft eerst liefst wat boven zijn hoofd. /hij wordt vast
een fijn schildermaatje....
dag 2: leuke schoenen heeft Bram, zo klein ook...

 
mmmmm.... lekker: vanaf nu gaat maatje 45 en een beetje de kast in
als ze niet aan voeten zitten.


 



Wednesday, December 12, 2012

terugblik op de surprises van dit jaar

Afgelopen zondag hadden we pakjesmiddag bij mijn ouders met zus en zo. Het was erg gezellig. Het knutselniveau was hoog en ook de gedichten waren weer super. Ik ben weer zo trots op iedereen. Ik heb er weer zo van genoten, geweldig. Zien? Nou dat kan:
Rudie maakte een Labyrint voor Jasper, die volgend jaar begint
op zijn nieuwe dagbesteding: het Labyrint

Bram maakte voor zijn zus, die aan de academische PABO studeert,
 een schoolklas met speelplein


Wouter maakte voor Paul een spuit...want hij heeft helaas Diabetis
 


Eline maakte voor haar pa, Rudie, een groene omgeving waar hij 
zelf een ommetje moest aanleggen. Er zat een zakje bij met stenen en een brug
en een heerlijk plagend gedicht.

mijn zus verwende mij met een gescrapt boek. Iedere letter van mijn naam
had een aparte pagina. Het gedicht en surprise getuigt van liefdevolle aandacht.
Zo lief.....

voor Wouter maakte ik Deadpool. Dat spreekt toch voor zich?

Bram kreeg van Jasper een standbeeld van zijn knuffeltje.

Paul maakte voor zijn vrouw, mijn zus, een boek.

Monday, December 10, 2012

kerstmarkt kntusels



 



 
 
Aanstaande woensdag is er een kerstmarkt op Jaspers dagverblijf. Van de opbrengst hopen ze wat spelmateriaal te kunnen kopen voor de kinderen. De eerste begeleider zorg zag iets wat ik gemaakt had en vroeg of ik wat wilde maken, vrijwillig natuurlijk.
Tijd genoeg, ik neem alle redenen aan om te schilderen, scrappen of om het te combineren. Nu maar hopen dat ze er wat van verkopen.




Thursday, December 06, 2012

de kleuren van 5 en 6 december



Het was gisteren weer een mooie dag. In de ochtend mocht eindelijk eens een keertje Zwarte Piet spelen. Dat lijkt me al jaren leuk, maar omdat de kinderen me op school te goed kennen was het nooit een optie om daar te "Pieten". Waar ik anders Zwarte Piet kon spelen wist ik niet en dus ging het aan mijn neus voorbij.
Dit jaar was dat dus anders. Ik vrijwillig natuurlijk nogal wat en bij de Zonnebloem hadden ze daar blijkbaar lucht van gekregen, want ze vroegen me vrijwilliger te worden. Gelukkig kan ik tegenwoordig beter "nee"zeggen en dus zeg ik geen volmondig ja. Ik schift er gewoon wat uit wat ik leuk vind. Volmondig "nee" werd het met mijn tere hartje ook niet dus. Ik bied mijn creativiteit aan voor knutselacties (graag voor dingen die ik in eigen tijd thuis kan doen) en gooi mezelf als "Piet"in de groep.
Helaas is het feest van de goedheilig man en zijn helpers op dezelfde dag dan mijn tekenles en kan ik alleen deelnemen aan het ochtendprogramma.
Samen met een collega Piet ga ik op ongeveer 15 adressen langs met een cadeautje, die gemaakt zijn door vrijwilligers uit de dorpen. Leuk verpakte, met zorg uitgekozen presentjes van ongeveer €7,50 soms zelfs voorzien met gedicht. De mensen ontvangen de presentjes en de pepernoten natuurlijk blij. Sommigen zijn ontroerd, want wanneer je iets krijgt van de Zonnebloem betekent dat natuurlijk wel dat het niet helemaal goed met je gaat.
Een mooi gekleurde ochtend dus. Na flink en fanatiek schrobben was ik schoon en kon ik mijn kinderen van tekenles aan de slag laten gaan met hun vingers in de kleuren van de verf waarmee ze zwarte pietjes en dergelijke mochten maken. Gezellige boel, maar vanaf volgende keer gaan we weer echte Linda tekenlessen doen. Die verlopen veel beter, dan is er een andere flow dan bij dit soort "gewone" opdrachten. Ik heb er nu al zin in!
 In de achtermiddag ziet de lucht er al weer zo mooi uit dat ik met mijn camera even buiten stap. Even later staat mijn collega Piet van 's ochtends op de stoep met een presentje voor Jasper. Hij vindt het erg leuk! De tamboerijn en sambaballen worden lachend ontvangen. Voor ons is er voor ieder een bordje pepernoten.

Deze ochtend werden we hier getrakteerd op een fikse sneeuwbui en dus bracht ik Bram naar de bus voor zijn ritje naar school. Een poos later zie ik een auto wel erg scheef staan in de bocht boven op de dijk. Het plekje wat zo vaak mijn blog haalt op een foto van de opkomende zon.
 Natuurlijk ga ik naar buiten om te kijken wat ik kan betekenen. Gelukkig staat de jonge chauffeuze geschrokken te bellen. Ik haal de sleutel uit het contact, loop de auto rond om de lampen uit te zetten en van daaruit ziet de watergang er spectaculair dichtbij uit. Pffff....  Ik neem het "meisje" mee naar huis en zij laat haar hulptroepen weten waar ze is. Terwijl het water voor thee aanstaat arriveren de hulptroepen en nog wat later heeft een boer de auto al weer op de weg en is er niets meer te zien van het ongeval.
 Inmiddels schijnt de zon en is de "dretsbui" gestopt. De rest van de dag zal ik vast nog wel vastleggen met de camera. Die kleuren zien jullie later wel. Nu strekt de dag zich voor me uit met als doel van mijn dag het afmaken van de suprises. Zondag is het zover; suprise en pakjes middag met zus en zo bij pa en ma.
Fijne dag allemaal en voorzichtig op pad!

Monday, December 03, 2012

conische adapters en taxi gedoe

Dé conische adapters voor op
60cc spuiten
De pakketdienst en ik hebben niet altijd een goede verhouding. Dat komt niet doordat we ruzie maken, maar omdat ze altijd komen als ik er niet ben. Bij ons komen de pakketjes tussen de middag en die vul ik een paar keer per week op de basisschool doordat ik daar overblijf met de kinderen. Bij het bestellen van dingen die ik nodig heb voor Jasper zoals voeding, leidingen en dergelijke vraag ik altijd of ze me laten weten wanneer ik de bestelling kan verwachten en ik zorg ook altijd dat ik die dag paraat zit. Dat ging goed bij het leveren van de voeding, ook bij het leveren van de leidingen voor de sondevoeding, maar niet bij het naleveren van de conische adapters voor op de 60 cc spuiten. De levering was al spannend doordat de levering niet kwam op de afgesproken dag. Het was verkeerdelijk in België gebleven en de nalevering van de adapters was een ramp. De levering kwam een dag voor de afgesproken dag en de afgesproken dag kon ik niet thuis zijn. Zoals afgesproken met de leverancier hing een brief op de deur dat de levering naar de buren mocht, maar helaas dat doet de pakketdienst niet. De levering ging dus retour en bij het weer toesturen was ik op de tweede dag dat ze langs kwamen gelukkig thuis. Mijn geluk was van korte duur, toen bleek dat ik, voor het eerst in bijna zes jaar, de verkeerde conische adapters vond in het doosje.
Ik besluit ze de week daarna dan maar zelf om te gaan ruilen bij het bedrijf in Aartselaar. Mijn pa rijdt mee, wel zo gezellig. We vinden het bedrijf, wat net voorbij Ikea Antwerpen ligt aan dezelfde straat. Door de intercom krijgen we te horen dat we aan de achterkant van het gebouw moeten zijn, daar waar het magazijn zich bevindt. Met een handje vol conische adapters gaan we op weg naar Ikea.
Helaas voor mij, heeft mijn pa geen geduld meer voor zo'n mega winkel wanneer we eindelijk een parkeerplaats gevonden hebben en dus gaan we maar op huis aan. Ik eet bij pa en ma mee voor ik naar huis ga en zij naar hun afspraak bij mijn tante.
Thuis drink ik met mijn man een bakkie koffie voor hij naar zijn tweede deel werkafspraken ga en ik de boodschappen in huis haal voor een weekendje vol feestgedruis.
Terwijl ik afkoel in de diepvries tijdens het inruimen van de boodschappen gaat de telefoon.  De mevrouw van de taxicentrale.De start van de dag was niet zo fijn verlopen in het geval van Jaspers dagelijkse taxirit.
Stond donderdagochtend Jaspes vaste chauffeur pissed off over zijn werk en baas voor de deur (taxi chauffeurs blazen door de jaren heen vaak stoom af bij mij op een of andere manier), vrijdagochtend stond er gewoon geen taxi. Ruim na de tijd dat ik deze verwacht belde ik naar de taxicentrale en  hoorde dat de chauffeur ziek was. Alle andere ouders waren op de hoogte van de verlate komst van de taxi, maar hier in de polder werkt de communicatie blijkbaar niet goed en wisten we van niets.
Enfin, de taxi kwam, moest alle rolstoelen los maken en terug vast maken, voor Jasper er in kon en ik op weg kon met mijn pa naar bovenstaand verhaal.



De mevrouw praat me bij over de veranderde taxirit van Jasper met ingang van vandaag, maandag en ik praat haar bij over de toekomstige veranderende dagbesteding van o.a. Jasper, waar ze nog niet van op de hoogte was.
Enfin, veel gedoe dus op de vrijdag. Gelukkig konden we daarna lekker genieten van een feestelijk weekend.