met koffie...

Vorige week ontving ik een mailtje van Rene, onze adviseur ( naar eigen zeggen gelukkig nu zonder technisch ervoor) van Welzorg. Hij wilde vandaag langs komen ivm mijn aanvraag voor een plafondlift. Graag met koffie, want hij stond hier donderdag voor de deur en wat een tegenvaller ik was er niet en hij had nog wel zo'n zin in koffie.
Nou, de koffie stond start klaar hoor toen hij arriveerde, maar natuurlijk moest ik hem ook plagen. Schande dat hij bij de buren op de koffie ging terwijl hij naar mij zou komen. Verdwaasd kijkt hij me aan en heeft dan door dat ik dat zeg omdat hij daar voor de deur geparkeerd staat. Tja, wie de bal kaatst kan hem verwachten en ik krijg lik op stuk, want ja mijn bus staat in de weg voor mijn deur en verder is er geen plek door alle takken van de gesnoeide treurwilg.
De toon is gezet. We babbelen wat bij en er wordt gegrinnikt bij het idee dat het plafond eruit moet in de badkamer als we een plafondlift krijgen.
Ik zeg als, want zo voortvarend als het nu gaat vind ik erg onwerkelijk. Twee weken geleden kwam de SAP arts namens de gemeente langs en ook zo onwerkelijk: het was een aardige meedenkende man. Dat het kan. Tja, ik had mijn harnas alvast klaar gelegd, klaar voor een strijd tegen de gemeente. De verbazing was dus groot toen Rene een en ander wilde komen bekijken.
Het ziet er goed uit volgens Rene, dus aan dat optimistisch idee houd ik me vast. Of ik de aftakking van de rails naar het bad krijg is een zaak waar allebei de mannen hun twijfel bij hebben net als bij de rails voor een plafondlift in de kamer. Ik vind dat laatste erg belangrijk, want Jasper heeft wisselende houdingen nodig. Maar goed, het begin is er. Verder is het afwachten tot Rene met zijn liftenboers langs komt zodat er offertes naar de gemeente kunnen.
Wordt vervolgd dus...ergens na de zomer.

spreuk

het is lang geleden, maar hier weer eens een paar spreuken.

uit het doosje vol geluk:

Op het toppunt begint de echte klim.

Sleep jezelf door een lastig moment heen met een glimlach van geluk.

Een mooie spreuk van Loesje die ik uit de scheurkalender haalde,want hij is toch wel toepasselijk als moeder:

mijn moeder heeft altijd een all -inclusive kamer voor me klaarstaan.

Nog een leuke van Loesje:

Ik heb ze alle 7 op een rijtje, maar ze werken in ploegendienst.

dinsdag, komen mijn klasgenootjes op visite

Vorig jaar, zomer spraken Jaspers juf en ik al af dat ze dit jaar een keer op bezoek zouden komen. Ze vond ons toen hangend in de schommelbak met daarnaast ons zwembad. Dat zag er aanlokkelijk uit.

Een plan was geboren en werd niet vergeten en dus kwamen we overeen dat het dinsdag worden moest. De dag dat we afgesproken hadden kwam Jasper thuis met de big mack van school Dit is een drukknop waar je een gesproken boodschap in op kunt nemen wat afspeelt doordat je op de knop duwt.

Nou dat lukte Jasper prima, een hele achtermiddag en avond kregen we steeds opnieuw zijn boodschap te horen: "dinsdag komen mijn klasgenootjes op visite". Natuurlijk reageren Eline, Bram en ik steeds enthousiast of verbaasd. Mijn oppasje kan er wel om lachen en Jasper drukt vrolijk door.

Ook als de telefoon gaat laat hij aan de andere kant luid en duidelijk weten dat dinsdag zijn klasgenootjes op visite kwamen. Kortom: Jasper had er zin in!

Het werd dinsdag en in afwachting van de groepsgenootjes waren we al vroeg buiten. Even wat klaar zetten. Een kleed om op te spelen in het gras, speelgoed, de kussens in de stoelen, blaadjes vegen van de treurwilg.... en ......de SAP arts ontvangen. Deze kwam nog even kijken of Jasper een plafondtilift kan gebruiken. Het gesprek verliep prettig en met oprechte belangstelling en verder moeten we het weer afwachten.

Toen de arts weg was moest Jasper niet zo lang meer wachten voor de groepsgenoten en de begleiding uit de bus rolden. helaas was het dinsdag te koud om alle kinderen te laten zwemmen. Tara genoot nog wel even van het grote zwembad, Pauly van het kleintje. De rest amuseerden zich op het kleed, in zijn stoel of met het huis 20 keer te bezichtigen (binnen, buiten, binnen, buiten,bi...)of met rondjes lopen door de tuin.

De stagaire zorgde, als voorschot op haar naderende afscheid, voor frietjes met toebehoren dus de kinderen smulden er op los.

Veel te snel was het weer tijd en gingen ze met het busje terug weg. Jammer, maar ze hebben beloofd dat ze volgende zomer weer terug komen. Jasper verheugd zich er al op, maar de boodschap spreken we nog even niet in in de big mack.

Perkpolder

De kinderen van de groepen 4 t& 8,die de basisscholen op Kloosterzande bezoeken, hadden vandaag een zonnige dag op Perkpolder. Bij ieder van jullie vast wel bekend van het veer Perkpolder - Kruiningen al is het maar dat het vroeger geregeld werd genoemd bij de verkeersberichten doordat deze gestremd was.
Het veer is al jaren uit de vaart en wij tunnelen met z'n allen naar de overkant. Plannen werden gesmeed, het mocht een flinke duit kosten. Ondertussen weten we zo ongeveer wel wat er gaat gebeuren. De jeugd heeft de toekomst, zeker in een gebied wat flink vergrijst dus mocht de jeugd aan de bak en wel op een leuke manier. Verdeeld op groep waren er 4 dingen te doen. 2 In de ochtend en 2 in de middag. Water moest flink worden aangerukt om alle kinderen niet te laten uitdrogen, want het was een graad of 31.
Ik bofte, ik mocht mee als begleiding van groep 8 samen met een andere moeder. We amuseerden ons prima met onze 8 van groep 8. We volgden zeelessen wat inhield dat we plastic opruimde van het strand, verschillende schelpen zochten, diertjes uit de bodem pompten en visten met een sleepnet. Verder mochten we een rondje met het pontje en kregen de kinderen een golf clinic. Wat een talentjes hebben we hier zeg!
Aan het eind van de rit fietsten we weer terug naar school. Ik voorop 1 op 1 met een jongetje wat nog niet zo goed kon fietsen. We waren zo snel op school dat we zijn meester helemaal verbaast hebben.
Het was een gezellige dag zo met z'n allen op en rond het strand. Complimenten aan de kinderen en de organisatie.

feestjes

Gisteren werd mijn Rudie 47. We hebben een kleine familie dus feesten we altijd bescheiden. Wel kwam er een bevriend koppel met hun zoon voor een mini barbecue en taart langs en net als het andere bevriende koppel dat kwam namen ze gezelligheid mee. Door het prachtige weer hielden we het lekker buiten vol. De hele dag had ik last van hoofdpijn en was dan ook erg blij dat vriendin Aukje en mijn dochter Eline zo hielpen met de vaatwasser legen en vullen. Heerlijk om ze om je heen te hebben.
Ook vandaag was er feest, nu aten we taart bij Aukje en haar man, want haar Fred werd 43 of hoe hij het liever noemt 34. Vandaag genoten we mee met de gezelligheid en het gelach aan hun tuintafel.
Morgen? Ja ook dan is er feest. Weer in mijn tuin, maar dit keer hoef ik alleen te helpen zorgen voor wat randvoorzieningen, voor de rest hoef ik niet te helpen dat kunnen Eline en haar vriendinnen m/m best zelf. Ze oefenen al jaren aan het eind van het schooljaar.

koken met een uitdaging

Een paar maanden geleden ben ik getest op het gebied van voeding: wat is goed voor me en wat niet. Ik ging er mee aan de slag en voelde me beter. Niet per se lichamelijk, maar geestelijk voel ik me zekerder, sterker.
Na mij waren mijn kinderen aan de beurt. We wisten al een klein beeje en dat hadden we al ingevoerd, dat was het makkelijkste stuk. Nu staat voor het eerst in mijn keuken een broodbakmachine te werken om een broodje te bakken voor mijn kinderen, die niet goed reageren op tarwe, suiker enzovoorts. Gelukkig heb ik veel tips gekregen en zo komt het dat het broodje in de machine gemaakt wordt van amandelmeel en kikkererwtenmeel. Ben benieuwd of het lukt. Verder kocht ik van alles wat in de Jumbo die een groot assortiment dieetproduchten heeft. Dus glutenvrije crackers en koekies waar ook niet of nauwelijks suiker in zit. En jam van zonnatura. Het is even een omslag, maar gelukkig gaan de kinderen er goed mee om. Zo bakt Bram een eitje met wat erin (ham en kaas) zonder ei. Petje af voor hen.

Joseph

We zijn nogal uit huizig hier en dus gingen we vandaag weer op pad Eline, Bram en ik. We pikten vriendin Elly op haar dochter Marieke en haar vriendin Tanja. Het doel van vandaag was het Beatrix theater in Utrecht, want we gingen genieten van de musical Joseph. Zelf had ik hem al een keertje gezien, maar ik had zo genoten dat ik hem graag nog een keer zag. Elly en Marieke hadden de kaarten verzorgd: 2 voor de prijs van 1. Dat vonden we wel een goede deal, zo kun je nog eens leuk uitgaan. De vorige keer was Freek Bartels Joseph, maar deze keer speelde de andere cast met John Vooijs als Joseph en zo waren er nog andere musicalsterren anders. Zo is de musical hetzelfde maar toch anders.

Maar goed,net op de nipper arriveren we in het theater, want wij kunnen heel goed relaxt lunchen. Ik ga nog even terug naar de andere kant van het gebouw waar de bus geparkeerd staat, want natuurlijk is het koopzondag en dan moet je parkeergeld betalen. Tja als Zeeuws Vlaming was ik niet op de hoogte of het wel of niet koopzondag was. We zitten dus wat later op onze plek, maar genieten met z'n allen. De achterburen vragen zich in de pauze af of we nog binnen mochten...tsss...we zitten er toch?.... de woorden Zeeuws Vlaanderen en koopzondag doet genoeg. Ze hebben zelf niet betaald omdat ze ook niet op de hoogte waren. Hun zoon kucht de hele tijd erg ongezond in onze nek, maar wij genieten.

Na afloop drinken we nog wat en natuurlijk eten we op de terugweg weer op het gemakje ons diner, kletsen er op los en zingen mee met de cd van de musical die ik al lang had, want ik vond de musical de eerste keer al goed. Zo eindigt er weer een prima topdagje waar je alleen maar bij concluderen kunt : we hebben het goed!

Concert at Sea

Gisteren begon ik dit logje over Concert at Sea, waar ik zo gezegd was met Eline, Bram en Bo. Een apart logje want je blijft de foto's verslepen. Dat kost te veel tijd en ergert me op den duur. We hebben genoten van fijne zomerse muziek, waar ik jullie nog even middels wat video's van laat genieten. De kwaliteit is wiebelig en niet altijd scherp, maar het geeft een leuke impressie van de sfeer en daar gaat het om. Die zat wel goed vooral toen Blof ons met zijn ruim 40000en alles is liefde liet zingen, keer op keer op keer. Wauw wat een energie!

Waylon en daarna de zomerse dag Caro Emerald



Milow en veel bier bij Rowwen Heze


genieten van de zon, van alles wat te zien is en van elkaar.





ik heb de zon echt in de zee zien zakken, hier is ie al op weg.


de mannen lieten ons een liedje samen zingen over de Zeeuwen, die ik niet altijd zo complimenteus of kloppend vond, maar ach ik woon dan ook helemaal onderin Zeeland en heb wat Vlaamse invloeden.....

lasershow bij Blof
Milow

samen zingen

Blof aan het werk

een wandelingetje door Lins dingetjes

Weken rijgen zich aaneen en nu de zon zich laat zien zit ik niet meer achter de computer dan nodig is. Tijd voor een korte update, dat traint mijn hersenpan ook even

.

Eens even denken... o ja, we hebben de Supportbeurs bezocht, zoals jullie al gelezen hebben bij mijn zus. Eens in de 2 jaar heeft deze plaats en je vind er alles op het gebied van gehandicapten en chronisch zieken. Met het oog op Jasper gaan we daar altijd graag heen. Dit jaar ging er een stapel boeken mee met info over rolstoelen. Ik kocht nog een leuk actie, reactie beest (Trudie de kalkoen) voor Jasper bij Eelke. Verder stak ik mijn licht op voor een vriendin, die wat zoekt voor haar vader en natuurlijk verzamelden we de nodige pennen, tassen en dergelijke

.

Verder wandelde ik zo nu en dan met vriendin Nancy en nam ik een keer de zorgboerderij voor haar waar samen met Monique. De stallen flink uitgemest, geverfd, buiten gespeeld en gekletst. Ook gingen we 's avonds een keer naar ons strandje. Nu het zo warm is zijn we daar verder niet meer gekomen zijn na school. Jasper heeft het dan al warm genoeg en dus genieten we van onze tuin met de treurwilg en rode kool boom (rode esdoorn), waar Eline en ik tijdens een spelletje baminton de shuttel zo goed ik gemept krijgen. Met een racket proberen we de shuttel dan naar beneden te krijgen wat als resultaat had dat mijn racket nog hoger in de boom hing. Elines racket moest de mijne uit de boom krijgen, maar dat mislukte jammerlijk zodat we een apart versierde boom hadden. Na een lachbui heb ik er de lange ladder maar bij gehaald

Dat lachen was wel nodig, want Eline heeft er weer een schooljaar op zitten waarin ze zich weer uit de naad gewerkt heeft om alles zo goed mogelijk te doen. Genieten van het leven schiet er veel te veel bij in. Alle leuke dingen die ze kan bedenken stimuleer ik. Dus hadden we gisteren 5 man/vrouw extra op de bank voor de voetbal, om friet te eten en te zwemmen. Later volgden er nog meer om film te kijken en te overleggen over hun kampeervakantie en dat allemaal onder het afdak.

Dit even terzijde... wat deed ik nog? Met een heleboel teamwork wist ik Eline's lens te redden uit het afvoerputje van de wastafel.

En, O ja, met het hele gezin bezochten we ponypark Slagharen, want dat is lekker ver weg...pfff 3 en half uur heen en ook weer terug. We hadden ons opgegeven voor de gezinsdag van de BOSK, de landelijke oudervereniging van en voor ouders met een gehandicapt kind en voor (jong) volwassenen. Veel leed misschien, maar ook veel moois. Het is maar hoe je het zien wilt.

Bram ging ook nog op kamp en aangezien ik een bus heb en het leuk vind om te ze te brengen mocht ik op woensdag en vrijdag naar Westmalle. Nee, ze gingen niet naar de bierbrouwerij, wel naar de Zoo in Antwerpen met 'de Lijn". De weg terug op woensdag en de weg heen op vrijdag gingen niet vlot, maar ach daar hadden de kinderen geen last van.

Net thuis, gingen Bram, Eline, Bo (vriendin van Eline) en ik de dag erop naar Concert at Sea. Jullie snappen dat dat genieten was. Het weer was prima en we hadden een lekker plekje op de dijk. Op tijd vertrokken hadden we geen last van file's en waren we ook vlot het terrein op. Heerlijke muziek, lekker sfeertje, prachtig weer, water en eten allemaal ingredienten van een geslaagde dat die voor Bram net te lang duurde. Moe was hij. Op de terugweg deed hij lekker een dutje.

Natuurlijk gaat de tekenles hier in huize Lin ook gewoon door. In tegenstelling tot de laatste tijd schoven de grote meiden de laatste 2 keer ook weer aan. Ze waren geinspireerd door mijn bloemen schilderij en dus mochten zij dit ook doen. Genoten hebben ze van het creeeren, helemaal blij werden ze er van.

Zelf ben ik ook weer geen tekenen bij mijn juf, want ik slaag liefst geen enkele dinsdagavond over. Ik heb hard gevochten met mezelf voor deze avond voor mezelf en ondertussen kan ik hem ook niet meer missen. Tekenen, schilderen, ik word er net als de meiden van mijn tekenles blij van.

Vandaag bezochten we Jaspers dagcentrum, want na 3 jaar is het zwembad dan eindelijk opgeknapt en vol met water en ook de groepen ed. hebben een opknapbeurt gehad. De burgemeester moest Jaspers groepsgenootje helpen bij het doorknippen van het lintje en er waren meer dan genoeg bobo's aanwezig. Mijn taak was helpen met kindergezichtjes opfleuren, maar het was niet druk aan ons kraam. Niet getreurd wij maken er zelf wel wat van..de juf en ik.

De laatste maanden ben ik ook elke week lekker bezig met de heilige graal en de kunst van creeren van Janosh. Ik vind het heerlijk om te lezen en ook om zo aan mezelf te werken. De kaarten die erbij horen en waar ik er elke week eentje uit mag halen zijn zo raak je kunt er niet om heen.

Zo, nu zijn jullie weer aardig bij. Ik hoop dat jullie ook lekker bezig zijn en genieten van het leven, de zon, de mensen om jullie heen en de bloeiende natuur. Laat het vooral weten, ik ben benieuwd!