Antwerpen

de liftdeur van het st. Anneke: op weg naar min 31 meter

Vanaf de eerste warme zonnestraaltjes hyperen Eline en ik dat we willen shoppen in Antwerpen. Hiep Hoera voor ons vandaag was het lekker weer, dus tijd voor een gezinsuitje naar onze Vlaamse buren. Eline is al goed ingespannen met kleren en armbanden, de rest heeft, op Jasper na, allemaal 1 kledingstuk gescoord, maar gelukkig hebben we weer huisvulling gevonden. Stel je voor dat het hier leeg zo raken, dat moeten we ten alle tijden zien te voorkomen! Heerlijk genoten ook van de pizza op een terrasje in de buurt van de Groenplaats. Viva de buren!

een bloemetje aan de oever van de Schelde op Linkeroever

en zo ziet Antwerpen eruit vanaf de Linkeroever.

de woensdag en donderdag zon

De zon kwam op verschillende manieren op en het weer verliep ook verschillend. Konden gisteren Jasper en ik heerlijk wandelend naar Klooster. om wat boodschappen te doen en bij de peuters langs te wippen om de verjaardag van de vrijwillige juf op woensdag te kunnen helpen vieren en lekker buiten zitten met al het bezoek dat langskwam. Vandaag vertrok de zon veel te snel en moesten we het binnen weer gezellig maken. Met een glimmende koppie zat Jasper te verven aan de paasknutsels en genoot hij van mijn versje over pa haas en van het boek van Dick Bruna over het ei en keek hij mee hoe ik de kast in de bijkeuken uitmestte. Allemaal gezellig, maar toch jammer van het zonnetje buiten.

weg met rag

Het is een foto van even geleden, maar toch...

Het voordeel van het nemen van een besluit is dat het het rag in je hoofd lekker opruimt...nu in huis nog.

en toen...

De maandag na mijn lekkere nacht (tot1 uur met Jasper op de bank en vanaf half 3 "geslapen op zijn Fatboy") zit er al weer op. Eerst met Bram naar school gefietst, waar ik al kletsend met vriendin Dianne mijn spulletjes klaarzette voor de overblijvers.
Dan naar de peuterspeelzaal gegaan, waar ik de hele ochtend weer bezig ben met 14 2 en 3 jarigen. Het is gezellig zo samen met Tiny, die ook niet helemaal fit is (ontstoken oren), maar alles gaat of komt goed...hahaha. Natuurlijk verven 2 kinderen elkaar geel i.p.v. hun lapje stof wat een kuiken worden moet, lopen er een paar stiekem van tafel in de hoop dat ik ze niet doorheb (ja duh) en worden er koekjes gesnaaid als een meisje de trommel laat vallen.
Bij het overblijven zijn "mijn"kinderen van de groepen 4,5,6,7 en 8 luid en duidelijk aanwezig. Niet vervelend maar wel oorverdovend. In tegenstelling tot anders heb ik mijn afwas nog niet klaar als ik met ze naar buiten ga, maar Toos ruimt hem op terwijl zij haar kleine grut aanspoort tot door eten.
Ik ben blij als ik weer met mijn fietsje thuis arriveer en hang eerst even binnen bij Jasper en Rudie en lees het verslag van Nancy en Jasper. Dan ga ik lekker even buiten zitten. Even tot rust komen in de warme stralen van de zon. Een mens voelt zich meteen een stuk beter. Heerlijk.
Dinsdag kwam na een onderbroken Jasper nacht en oppasje Zita ook. We keutelen wat aan met z'n drietjes en genieten van Dianne die langs dropt. Verder rinkelt de telefoon regelmatig vandaag en hangen er veel lieve mensen aan de telefoon. Zelf bel ik met school om mee te delen dat Jasper niet meer gaat komen. Na een maandenlange last te zijn geweest op mijn schouders is het besluit dan toch genomen en de knoop doorgehakt. Jammer van het educatieve programma en de goede ideëen van de logopediste, maar voor Jasper (en mij) goed. Jasper zou niet in staat zijn om maandag weer naar school te gaan, maar de Tjasker zou geen punt zijn, omdat hij dan i.p.v. kwart over 7 om half 9 de bus in zou moeten en op de Tjasker uitgebreidt tuttelen en rusten kan. Dus voor nu een juiste beslissing denk ik.
Free heb ik natuurlijk ook gebeld, want ja op de Tjasker zit hij ook nog niet terug natuurlijk. Jasper moet terug ontheven worden uit zijn leerplicht, de indicatie van de PGB moet weer op de schop en een nieuwe indicatie voor de Tjasker gesteld. Amai dus voor Free. Hij mag het weer voor me uitzoeken en uitpuzzelen en dat terwijl hij best werk genoeg had.
Ach alles komt uiteindelijk weer op zijn pootjes terecht en hopenlijk ook voor Jaspers gezondheid, want van die "grapjes" als die van fysiotherapeute Martine: ik denk dat zijn heup weer uit de kom is zitten we hier liggen we niet in een deuk.
Dus voor een verder vervolg ...en toen... zul je de komende tijd af en toe effe moeten checken.

lurp

Zo, daar ben ik weer. Nou ja, half. Ik ben nog niet helemaal bijgetankt en dat gaat voor morgen, voor de nieuwe week ook vast niet meer gebeuren...
Lurp dat was ik. Ik voelde het de hele week al aankomen. Iedereen slurpte van mijn energie en het voelde alsof iedereen (nee, niet letterlijk iedereen) wat van me nodig had. Ik wist niet goed waar ik eerst moest zijn soms.
Jasper die na een verkoudheid en buikgriep weer 2 dagen fit was had weer last van een verkoudheid en jengelde er een hele week op los en dat is vermoeiend als je daar de hele dag naar luisterd.Tja en toen ging het licht uit en dat op de dag van het lentefeest op school. Na een ochtend versieren, ladder op en af, want ik ben van het hoogwerk, en spelletjes in elkaar zetten bleef ik over met 2 paracetamollen achter mijn kiezen en collega Toos als hulp.
Daarna ging ik naar huis en mocht de rest van de ouderraad het zonder mij verder doen. Daar schrok ik bij het verschonen van Jasper van zijn buik. Ja hij was roder de laatste dagen en ja er kwam wel wat troep uit maar nu was het meer en het was hard en dik. Sh... Dan maar even gebeld met Gent. Daar was iets te doen op het vlak van kindergeneeskunde dus alleen de arts van wacht was bereikbaar. Gelukkig had zij Jasper al gezien in het echie en dus een plaatje bij het verhaal. Zij verwees me door naar onze huisarts voor een kweekje en bactroban.
Daar kon ik natuurlijk dezelfde middag nog terecht, nadat ik eerst wat voor Bram geregeld had.
Ons Ter Burggie schrok er van, maar deed de kweek en schreef ook Betadine en antibiotica voor. Dan naar de apotheek, waar een half uur wachten niets is terwijl ze er 2 aan het helpen zijn en er nog 4 loslopen achter de balie...zucht.
Terug thuis hielp Eline met de soep, zodat ik kon douchen, omkleden, paracetadingesjes kon slikken een kop soep kon eten en de bus van Nancy in kon springen om bij een spel te staan op ons lentefeest.
Het was een succes en gezellig, maar was blij om met nog 2 van die gevallen achter mijn kiezen in bed te liggen.....waar je dan gewoon weer uit moet voor Jasper, zo'n paar keer per nacht.... niet fit, dus ja...
Zaterdag deden die klieren in mijn keel helemaal vervelend en heb ik moe rondgehangen op de bank. Vandaag al wat meer rondgehobbeld en mijn keel is weer ver over. Gelukkig maar, want manlief viel zaterdag helaas ook in puin : niet fit net als een week of 2 geleden en zijn klieren zitten nu ook lekker te klieren, maar met Jasper zijn buik gaat het nu een stuk beter maar is nog wel aan de kuch en met de andere 2 kinderen is niets aan de hand. Ze zijn super geweest. Ze gingen naar de winkel, maakten lekkere fruitsalades en bakten pizzapannenkoeken,vogen stof en ze hielpen met het opschudden van de bedden en werkten aan werkstukken en speelden buiten, kortom het is een heerlijk spel..
We maken ons dus weer op voor een nieuwe week en hopenlijk op een lagere versnelling.

contrast

Met het voorjaar in de bol besloot ik vorige week dat ik het voorjaar de groep in zou halen door middel van papieren bloemen op de ramen. Vandaag plakte ik ze op en..... zo waar het begon te sneeuwen. Wat een contrasten geeft het weer weer in vergelijking met het mooie weer van vorige week. In ieder geval bij ons op de peuterspeelzaal zag het er erg gezellig uit met onze bloemrijke ramen.

nog meer hoog water...

springtij en stormachtig weer

Vanmiddag gingen Eline, Bram en ik even op de fiets naar "de kaai". De beide opritten waren met dranghekken en bordjes verboden toegang afgesloten, maar niemand trok zich daar iets van aan. Eline merkte grinnikend op dat het wel leek of Sinterklaas aan kwam en ja, dan is het ook druk.

Als echte ramptoeristen keken we rond en maakte ik lekker veel foto's, zowel digitaal als analoog. Het waaide flink dus de scherpte is niet altijd je van het en de horizon ging ook af en toe scheef. Hier een kleine foto impressie van Walsoorden met springtij.

zwemles voor auto's?

zee en zo...

Met Jasper reed ik vanochtend een rondje. Eerst brachten we Eline naar school en toen reden via de Schelde naar de markt en de winkel en dan naar huis. Free kwam langs i.v.m. een andere aangepaste bus met op de achtergrond Brahms en bekeken we nog even elkaars foto's. Vanmiddag buiten gezeten met Bram en nadat we Eline weer opgepikt hadden het tuincentrum in Hulst bezocht. Eindelijk hebben we viooltjes!

Jasper genoot er niet zo van, want die heeft last van zijn maag...... de laatste van het gezin..... en degene bij wie ik hoopte dat het niet ging gebeuren. Hopenlijk is het snel over.

difuus licht

Zoek niet verder naar inspiratie voor de dag. Kijk en tap eens uit dit vaatje.

Ik ben benieuwd wat het je oplevert!

Vlinder tick

mooie dinsdag

Het is een mooie dinsdag. Het weer is prachtig. Mijn prachtige dochter ziekt nog een dagje uit en past af en toe op Jasper, zodat ik met Zita naar school en terug kan fietsen. Haar eerste fietstochtje en sinds Jasper thuis is fiets ik ook bijna niet meer. We genieten van alle mooie dingen, doen jullie mee?

zondagse stilte

Het ziet er stil en mooi uit buiten als ik net na 8 uur naar buiten loop op m'n sloffen en met mijn camera. Bram roept me nog even na, want ja daar gaat ze weer hoor....

Het is buiten ook helemaal niet stil al ziet het er zo uit. Alle vogels zijn al wakker. Er is er zelfs een die me uitlacht. De eenden vliegen verstoord op uit de watergang, ze vinden het maar niks dat ik door hun geweide zondagse stilte loop. Ik kan ze geen ongelijk geven, maar ik geniet volop van het gekwetter en de mooie kleuren.

Tegen het eind van de ochtend ga ik weer lekker wandelen met Nancy. Jasper eet ondertussen en een kindje wat Nancy onder haar hoede heeft deze ochtend fietst voor ons uit. We kletsen, ideeën worden geboren en wat hebben we het toch goed.

zaterdag rust

Zaterdag rust mag gelezen worden met enig sarcasme. Mijn schoonouders kwamen, er moest een extra kast opgehangen worden op Jaspers kamer en dat betekent kamer leeg, soppen en kamer vol, Ina stond onverwacht op de stoep met haar meiden en Eline ging bakken. Heel gezellig allemaal, maar de rust kwam van een wandeling met Nancy. Lekker weer met een windje en dan de dijk over om buitendijks terug te wandelen. Heerlijk gewoon. Morgen weer, ik heb er nu al zin in.

een lachertje

Gisteren rond Samson en Gert tijd vielen er 2 mannen binnen om de zitorthese van Jasper aan te passen. De mannen waren al een hele dag samen op pad en bruisten van gezellige energie.
Ruud van de zitorthese plofte in de zetel en zei tegen Bram: ik ben Ruud en Bram dacht er waarschijnlijk het zijne van. René van Welzorg, zijn taxi chauffeur heeft kinderen in de Samson en Gert leeftijd, dus samen imiteerden ze er lustig op los.
De zitorthese werd aangepast, maar krijgt over een week of 3 vervolg en de weg was niet moeilijk, want je kijkt thuis gewoon in de catalogus van Pabo voor het adres en je bent er zo...
De mannen gingen en hun positieve energie bleef achter. Lekker.
Vanmiddag kwamen 2 dames om Jaspers visus te testen. De een filmde en de ander haalde de truckendoos leeg. Jasper was onrustig en deed zo nu en dan mee en maakte de dames het verder moeilijk. Als ze even thee dronken zat hij ontspannen te kijken en wisten de dames het helemaal niet meer. Ze besluiten het in april op school nog eens te proberen en misschien een paar keer in de klas mee te kijken. Visio zelf zit ook in Goes, dus da's handig.
De dames gingen weg en Jasper zit hardop te lachen in zijn stoel. Ik zeg dat hij er een potje van gemaakt heeft en vraag of hij met hun voeten heeft zitten rammelen. Hij moet er eens hard om lachen..... dat zegt mij genoeg. Een lachertje deze test, net als de gehoortest vorige week.
Vanavond was er een ander lachertje. Na mijn ritje meiden naar en van dansen brengen, de tijd er tussen doorgebracht bij vriendin Lia, sjees ik door naar Zaamslag. Ik moest er om 20.00 uur zijn en natuurlijk reed iedereen nu keurig 30 of 50 km. per uur waar nodig. Te laat, net na 8en arriveer ik bij de Tjasker. Angelique het hoofd wilde graag een paar cliëntenraadsleden bij het bezoekje van de Rotary yuppen, die misschien iets willen doen om geld in te zamelen voor de gezinsdag en daar kwam ik dus om de hoek.
De tent ziet er donker en gesloten uit. Ik bel naar het enige mede lid wiens telefoonnummer ik uit m'n koppie ken, namenlijk Esther. Ja, ik ben er op de goeie dag en op het goeie tijdstip. Ja, ze zoekt Martine's (ook lid, zou er ook zijn) telefoonnummer op en uiteindelijk heb ik haar aan de lijn. Zij was er ook geweest, maar al weer thuis. Ik haak ook af en wat blijkt als Martine me later belt... heel het zaakje is verzet naar juni. Angelique had een briefje meegegeven voor Martine via het schriftje van haar dochter, dacht ze. Jasper zit er niet meer, dus geen briefje voor mij en ook geen reactie op mijn mailtje van afgelopen woensdag...wat lachtertje, zo zaken doen.
Nou ja, geen yuppen dan vanavond, maar zo meteen de Lama's op tv. Het kan erger, toch?

een snelle week

De week is weer al voor de helft gepasseerd en veel hebben we niet gedaan. Natuurlijk was ik maandag bij mijn peuters en bleef ik over met de kinderen van de groepen 5 tot en met 8. Natuurlijk kwam Zita dinsdag (en Dian en Lisa), die enthousiast roepend de katten achterna ging. 's Middags bezochten Jasper, Zita en ik mijn lieve vriendin Aukje, die verplicht met haar arm tegen haar lijf thuis zit en woensdag was een dagje gevuld met gezelligheid.

Met pa bracht ik de bank, zetels en wat andere rotzooi naar het stort en ma paste ondertussen op Jasper. Ma knipte en krulde 's middags mijn haar en pa zorgde ervoor dat de lamp niet meer knipperde en dat ik nu onder het afdak de was kan drogen tot het droger probleem is opgelost.

Verder kwam vriendin Esther met haar Olaf en pikte ze Lara nog op zodat ze hier met z'n drietjes konden blijven eten. De jongens hadden dikke pret, alleen had Bram 's avonds last van zijn buik en moest overgeven.

Helaas had zijn moeder geen medelijden met hem, want ja zonder jas, te veel dit en dat... nu zit hij dan op de nieuwe bank te tekenen. Hij riep dinsdag bij het uittesten van de nieuwe bank dat hij hoopte dat hij snel ziek was, want dan mocht hij op de bank liggen..... ik weet niet of hij het nog zo leuk vindt.

Dus, deze moeder gaat nu voor haar zieke "duts" zorgen en spelen met de andere zoon, want die zit nog steeds verplicht thuis. Zoekend naar een nieuwe draai in mijn schema probeer ik iedere dag samen speel-leer momenten in te lassen.

We gaan er een mooie dag van maken zo met z'n drietjes thuis, dat is zeker. Natuurlijk zijn er straks Dian en Lisa er weer, maar ook daar maken we het gezellig mee.

regen en drets

De laatste dagen worden we weer getrakteerd op regen en drets, dus nu even een plaatje van een mooie ochtend, 5 maart, voor de buien. De rest van de verhalen zullen moeten wachten, want de plicht roept...de oppaskinderen zijn er.

Weekend... Yes!

Yes...het is weer weekend. Iedereen vrij, lekker tijd voor de dingen die niet moeten maar mogen. Eline had een feestje gisteren en ik had beloofd op te blijven. Tegen half 12 was ze thuis en ieder hangend op een eigen plekje in de kamer kletsten we er samen lekker op los. Het feest werd gevalueerd en daarna namen we school nog even onder de loep. Om 1 uur wensten we elkaar weltrusten en gingen met een goed gevoel slapen. Lekker zo, samen effe kwekken.

Zaterdag kwam ik maar laat uit bed. Op de een of andere manier heb ik dat tegenwoordig in het weekend, moe voel ik me dan totdat ik weer lekker op dreef ben.

Samen met Eline en Bram tufte ik naar Terneuzen. Vanwege de wind en regen bleef Jasper thuis bij paps. Jasper kan na zijn operatie nog niet zo veel aan en is nog snel moe dus dit leek de beste keus. Beteuterd zat hij te kijken bij het afscheid, maar als we met armen vol spullen thuis komen is hij blij. Natuurlijk zijn we hem niet vergeten. We hebben alvast 2 stoere kniebroeken voor hem meegenomen en een t-shirt, sokken en een boek met dagelijkse dingen om samen in te werken.

Dan hijs ik Jasper in zijn jas en samen met Bram gaan we lekker wandelen naar de zee. Ons doel is het strandje. We kunnen daar alleen komen via de werf en natuurlijk is mijn camera mee. Helaas begaven de batterijen het, want ik zag nog mooie plaatjes om te schieten.Morgen dan maar weer, wat maakt ons het uit: het is weekend!

start van de wandeling

we naderen de haven

Terug thuis schuiven we aan voor de maaltijd door Rudie bereidt. Dan gaat hij fietsen. Wij ruimen op en als we de vaat doen zien we een surrealistische lucht. Ha: dat betekent een mooie zonsondergang aan de andere kant. Snel andere batterijen in de camera en zie....
en dan nu...de buit van vandaag. Die is zeker de moeite waard, want ik liep er weer bij als "nen afgeloajen ouwen nezel" (dat zou mijn vader zeggen).....