Shi....

Na 4 dagen vol Kerstgezelligheid ( 4 ja, we zijn een kei in genieten) was er vandaag tijd voor niets. Heerlijk met een boekie was ik te vinden in de zetel naast Jasper of lekker op de bank. Rudie was wat fanatieker en schilderde het plafond en de plintjes boven de computerhoek in de bijkeuken. Alles lekker lui en onder controle totdat ik Jasper op de grond parkeerde om lekker te liggen. Tot mijn grote verbazing zie ik in zijn stoel zijn maagsonde liggen! SHI.... Jaspers maagsonde is uit zijn buik meld ik. Eline en Bram kijken verschrikt en Bram gaat snel aan de kant staan als ik langszoef om Jaspers tas te halen. In Jaspers tas zit een "apenetui" met benodigdheden voor de sonde en zo. Actie ondernemen is prioriteit in zo'n geval, want eenmaal verlost van je maagsonde groeit het gat super snel weer dicht. Gelukkig maar dat ik later verpleegster en dokter word. Ik haal de blaassonde uit de etui en stop deze in het gat van de maagsonde. Eline houdt hem vast en Bram haalt een schaar en de plakband (de afscheurbare pleister: Leukopor voor diegene die het wat zegt). Ik knip van boven het tuitje van de maagsonde en knip van het koppelstuk van de maagsonde het schroefgedeelte zodat ik het klemmetje overzetten kan. Anders loopt Jasper zijn buik leeg. Het geheel plak ik stevig op Jaspers buik. De eerste hulp is verleend, dus nu moet ik een arts regelen voor een nieuwe sonde. Ik heb altijd 2 opties. Terneuzen of Gent. In principe mag een kinderarts een nieuwe Mic- Key steken, maar ik weet dat Jaspers kinderarts dat niet zo ziet zitten. Er zijn ook andere kinderartsen hier, maar ja op zondag moet alles geregeld worden via de HAP en ik vraag me dan ook af of ze zo'n ding op voorraad hebben, dus ik kies voor optie 2. Ik bel Gent en wordt doorverbonden met een arts op de Spoed. Hij gaat kijken wat hij regelen kan en belt me binnen de 5 minuten op om te zeggen dat ik naar de Spoed komen kan. Jaspers tas is ondertussen gevuld, klaar voor ons tripje en we zijn dus zo op weg. Nog even tanken, want ja, op zulke momenten heb je altijd gebrek aan brandstof.

De spoed is een plek waar we nog nooit geweest zijn in het UZ en Jasper weet dat er wat staat te gebeuren en vindt het spannend. Hij huilt wat en als we in een behandelkamer moeten wachten laat hij eerst verdrietig weten dat hij dit niet leuk vind. Te veel meegemaakt. Ik lees voor van Nijntje en Bumba en knuffel hem en zo zakt het verdriet. Als uiteindelijk de kinderarts arriveert zijn we zo'n 3 kwartier verder. Het is een aardige jonge vent zonder witte jas. Jasper mag op de behandeltafel en de arts vindt dat ik het perfect aangepakt heb en dat de sonde er lang gezeten heeft (1 jaar ). Hij heeft de nieuw sonde bij; controleert hem (is de ballon oke) en instaleert hem. Een fluitje van een cent, ik zou het zelf ook kunnen. We wachten nog even op een nieuwe blaassonde voor de volgende keer die ongetwijfeld een keer komt en dan kunnen we weer naar huis, nadat we gebeld hebben dat we er aan komen.

Thuis lekker eten en even bijkomen... zo zie je maar weer ...never a dull moment

kerst

Al zijn we met Kerst al halfweg, toch vanaf deze kant fijne dagen toe gewenst en dat ze gevuld mogen zijn met gezellig samenzijn vol gelach en liefde.

mistig

Een paar dagen geleden maakte ik deze foto's.

tekeningetjes 4

De zomervakantie is al heel lang weer voorbij, die voor komend jaar geboekt maar toch tekende ik nog meer tekeningetjes en nu wordt het tijd om te veranderen, geef me maar een schop onder mijn kont want ik moet verder, maar voor nu nog even tekeningetjes...en o wat vind ik het nog steeds leuk om hier mee bezig te zijn.

zondagavond...sport

Zoals in zo veel huizen al zo veel jaren is er op de zondagavond Sport te zien op tv. Ook in dit huis zit man lief graag om 7 uur voor de buis...het magische tijdstip waarop de uitzending begint. Bezoek of niet. Zo zat hij een paar weken geleden met vriend Jan op de bank, terwijl wij, vrouwen en kinderen (6 stuks) in de keuken zaten ...gezellig hoor.
Me niet realiserend dat het zondagavond is kwam ik de kamer binnen met Eline, nadat ik haar door de keuken en bijkeuken meegesleurd had (of zij mij?) voor een dansje. Sport, pff... Gelukkig is het ook leuk om te draaien, want het zo'n sportprogramma is ook een geweldige reden om te zitten "zieken". Namen zijn zo verbasterd, van Basten of niet. Schone doet beslist geen schone actie als hij iemand tegen de grasmat smakt, want ja scoren dat mag niet. Papa plagen is ook tof tijdens zo'n programma wat je niet boeit. Eline probeert hem het zicht te ontnemen en wil ouderwets op schoot. Ze is zo'n meter 80 dus daar kijkt haar kleinere pa niet zomaar overheen en gelukkig krijgt ze nog hulp van Bram. Lachen dus. Vooral als duidelijk wordt dat Rudie op een knopje geduwd heeft en het programma verder voorzien wordt van Samson en Gert geluid. De geintervieuwden geven melige antwoorden en beginnen en stoppen vaak op het juiste moment. Tom Egberts komt in beeld en vraagt of hij zijn limonade in onze koelkast mag zetten wat gevolgd wordt met een antwoord dat er een laboratorium in de gang staat en dat terwijl we een samenvatting in beeld krijgen. Ja zegt de stem dat kan toch zo maar niet een laboratorium in de gang..
Jullie snappen, we liggen blauw van de lach, maar Rudie duikt voor de tv om het euvel op te lossen... jammer.

Rennen

Hoewel ik tegenwoordig veel beter mijn grenzen aangeef, ren ik toch door het staartje van het jaar. Dat rennen gaat geheel relaxt, maar feit is dat andere dingen blijven liggen. Dat wil zeggen dat ik daar soms licht van baal, maar ook kan betekenen dat ik 's avonds extra lang bezig ben.

Ik zal het jullie uitleggen. Net voor Sint jarig is, is onze Jasper jarig. Hij werd alweer 14 jaar. De dag voorafgaand aan zijn verjaardag was ik bij hem op het kdc om zijn verjaardag te helpen vieren. Op zijn verjaardag zelf deden we dat bescheiden en mocht ik nog een keertje naar zijn kdc, omdat zijn fles paardenmelk uit de koelkast gevallen was en die kon daar niet tegen. Toen kwam Sint op het kdc en ik ben de huisfotograaf dus nam ik van ieder kind een foto met Sint (die ik nog moet af laten drukken, shi...ps) en de dag er na kwam Sint op de basisschool. Dat betekende dat ik om half 8 met mijn schminck in de aanslag stond en o.a mijn eigen dochter een kleurtje gaf. Op school gearriveerd stond ik weer paraat met mijn camera, want ook hier behoorde dat tot mijn taak. Sint bracht ook nog pakjes thuis, dus hadden we een gezellige pakjesavond en we vierden met vrienden Jaspers verjaardag met taart, knabbels, spaghetti en verse pizza.

Veel gezelligheid dus en daarna schoten we door naar Kerst nadat de Sint spullen weer opgeruimd waren. School werd in fases versierd, thuis gisteren eindelijk ook en Bram moest op astma controle bij de kinderarts. Voor Jasper had ik overleg met de Arts Verstandelijk Gehandicapten i.o. en gingen we naar de diëtiste allemaal i.v.m paardenmelk. Bloed werd geprikt en nu wachten we op de uitslag (genoeg vitamines/ wel of geen koemelk of andere allergieën).

Gelukkig was er tussendoor en tijdens al het bovenstaande gedoe tijd voor ontspanning en lachen. Nu ren ik nog even door deze week met oudergesprek op Elines school, vergadering, voorbereidingen aan de carnavalsbeurs,afsluiting van mijn cursus, kerstdiner op school en de trouwfeest van de buren en dan ga ik genieten van de vakantie en hopenlijk lekker tijd om eens lekker te schilderen.

O ja, mijn vlinder op bestelling is klaar, alleen is de besteller niet zo haastig meer om te komen. Ach, wat maakt het uit... geniet er van en zie maar wat het jullie doet. Ik hoor het wel van jullie..toch?

Surprises en zo

Afgelopen zaterdag was het tijd voor de Boontjes actie van Sinterklaas. Dat betekent dat de zussen met hun gevolg lootjes getrokken hebben (via de pc) en voor elkaar een surprise maken met gedicht en pa en ma verzorgen voor ieder een gewoon cadeau. De dagen vooraf wordt er geheimzinnig gedaan, want ieder moet nog wel wat...knutselen, een gedicht maken of printen... leuke geheimzinnigheid. Dan is de dag daar, waar het allemaal om begonnen is en toevallig was dat ook de aankomstdag van Sint met zijn Pieten in ons haventje. Jasper geniet van het gebeuren en wacht met smart op de avond, want dan komen er 2 Pieten langs.

Wachten duurt lang, maar dat vullen we dus met het vieren van Sinterklaas.

het Playmobilmannetje Wouters auto met daar bovenop

Jaspers schaap en kip

Eline's olifant voor Bram Nans surprise voor haar lief

Bram begon. Hij had voor Wouter een Playmobil poppetje gemaakt van de nieuwe serie uit Egypte waar Wouter dol op is. Wouter had Jasper getrokken en hij kreeg een auto met veel pk's, dit vanwege de paardenmelk die Jasper krijgt. Jasper had Eline en aangezien zij gek is van schapen en kippen kreeg zij een kip en een schaap zodat ze niet meer hoeft te zeuren om deze dieren als huisdier. Eline had vervolgens Bram die dol op olifanten is en er 1 kreeg met een hele lange slurf. Toen stopte het dus even, want Bram was begonnen. Nans popelde dus mocht zij haar surprise overhandigen aan haar lief, die zijn eigen basisuitrusting kreeg voor zijn toekomstig beroep. Daarop kreeg Rudie van zus haar lief een boom, want ja die man houdt van bomen en de natuur. Rudie had Linda en zo kreeg ik van mijn man een ezeltje op een soort schatkistje met chocolademunten erop en waarin de uitgaven en inkomsten geschreven konden worden (op rollen wc papier).

de boom van zus ' lief Rudie's ezeltje

De enige die toen nog niets had was Nancy, die een vrouwtje kreeg met blote tieten, want zo schildert ze die altijd en met een scheve heup en een rokje aan: de boosdoener van de scheve heup.

Nou we hebben weer genoten hoor van ieders knutsel en van de doorgaans lange gedichten... wat een talenten!

Daarna was er tijd voor de andere cadeau's, een gezamenlijke maaltijd en samenzijn. Toen ieder weer weg ging arriveerden de langverwachte Pieten, die nog even de auto volstrooiden van Nans en haar gevolg die net weg wilden rijden... Haha..dat moet een puinhoop geworden zijn. Onze Pieten hier strooien niet alleen met pepernoten en snoep maar vooral met veeeeel pelpinda's.

Voor Jasper begon het genieten toen pas echt. Hij lachte en kletste de oren van ieders hoofd. Hij glom en vond het helemaal super. De Pieten vonden het zelf al jammer om weer te gaan en de chauffeur van de Pieten was onder de indruk van mijn schilderijen. Da's toch ook wel leuk.

grapje

Tijdens het inventariseren van de Sinterklaasspullen van school...

mooi?!

De lucht van gisteren en vandaag zag er zo uit.

kneuterig weekend

zaterdag

Daar de weersvooruitzichten niet best waren werden de zaterdagplannen gewijzigd. Met Eline zou ik wat open dagen bezoeken in Amersfoort en Utrecht en omdat Rudie werken moest zou Ina hier komen oppassen, zodat de jongens niet in het vieze weer rond zouden moeten lopen.

We blijven dus thuis. Goed voor de surprises en gedichten die gemaakt moeten worden en zo zaten we dus gedrieën aan tafel te frobelen aan tafel. Eline maakt niet alleen een familie surprise maar ook 1 voor een vriendin en Bram moet er ook 2 maken (school). Ook ik moet er 2 maken, want Jasper heeft het weer uitbesteed.

Gezellig hoor. Jasper kijkt toe en naar wat dvd's en vindt het prima zo.

Zondag moest Eline mee naar Hulst om te kijken of de schoenen die van een andere locatie gebracht waren naar de schoenenwinkel pasten. Ja...eindelijk degelijke winterschoenen. Het winterweer slaagt onmiddelijk toe en als sneeuwmeisjes lopen we door de stad, want dan kan Sint meteen wat inkopen doen. Leuk, de meisjes onder elkaar. Voorzichtig, met een vaartje van pakweg 35 km. per uur arriveren we over alleen maar ongestrooide wegen veilig thuis. Pff....

zondag

Dan duiken we nog even de sneeuw in om te genieten. Eline en Bram maken nog even een sneeuwpopje en we gooien wat sneeuwballen voor we onze maagjes vullen met een warme maaltijd. Heerlijk zijn zij die kneuterig zijn.

kijk !

Kijk !

Klaar....is Kijk!

woensdagmiddag tekenles

Wat is nou 2 weken? Zo voorbij die 14 dagen en dus was het weer tijd voor mijn tekenles aan de kinderen die willen komen tekenen. Begonnen met 2 kinderen ( en mijn Bram) waren er nu 7 (en mijn Bram). Eentje was verhinderd. Het paste nog net aan de uitschuifbare tafel en met 8 kinderen is het lastig iedereen op tijd te helpen met zijn tekening. Zo heb ik er nogal wat bij die veel te hard op hun potlood duwen wat gummen lastig maakt. Sommigen van hun werken liefst ook super snel dus kom je nogal eens te laat om alles te laten veranderen. Dat geeft niets ik haal ze bij de les en leer ze dat niet alles in 1 keer klaar moet zijn en doe dingen voor. Tussendoor wordt er lekker gebabbeld en boffen ze op elkaar: "oh, heb je die van ... gezien? Mooi zeg". Dat is lekker motiverend en complimentjes krijgt ieder te weinig. De tijd vliegt dan ondanks dat de 2 jongsten hem nog probeerde te vangen en zo zijn de anderhalf uur weer om en wachten we weer op de woensdagmiddag over 2 weken.

update tekenles

gelukt

Ooit kreeg ik van mijn zus een kaart van Lowieke met de tekst "gelukt, de dag weer geplukt" en zoals zij het echt een kaart vond voor mij, zo kan ik me daar ook erg in vinden. Vandaar waarschijnlijk dat ik geen moeite heb om mijn dagen te vullen met leuke dingen.
Deze week ging ik pogen de week te vullen met tijd voor mezelf in te ruimen en ik kijk alvast terug op dag 1: de maandag.
Eline was vrij en dat brengt extra gezelligheid in mijn huisje mee al doet ze huiswerk. Eerst kwam de longverpleegkundige wel langs om samen met mij te kijken waar verbeterpunten zijn in de strijd tegen de huisstofmijt, maar daarna gingen Eline en ik even naar de koekestad. Een paar dvd's uit de reclame bij de Lidl gekocht voor Jaspers Sint en dan nog even op schoenenjacht. Overblijven ging ook relaxt met gebruikelijke vermaak en de vergadering 's avonds met een petit comité was zo gepiept. Ik zat ondanks dat ik al moet notuleren de vergadering voor en had het hele zaakje geregeld in 1 uur en 5 minuten. Heerlijk op tijd thuis lekker genoten van wat bladeren in reclameblaadjes op de bank en lekker wat schilderen aan mijn vlinder op bestelling. Geweldig.
Vandaag nog niet veel tijd voor mezelf, maar wel al fijn muziek gemaakt op een groep van Jaspers kdc op verzoek van de juf en dat geeft veel voldoening. De een trommelt mee, de ander danst en springt, de ander glimt... dankbaar werkje. Verder lekker gekroeld met mijn kleine dinsdag meisje en koffie gedronken met René van Welzorg, die onverwacht langs waaide. Gezellig hoor. Zo vervolg ik mijn weg door de week; ik ga er weer voor en pluk zo heel wat daagjes mee.

Moe

Er zijn van die weken waar je moe van wordt. Niet omdat er veel vervelende dingen gebeuren, maar doordat je te veel moet. Ik krijg dan altijd goedbedoelde feedback : "je moet wat vaker nee zeggen". Ja, da's een goeie. Dat leer ik ook steeds beter, maar in dit geval (in mijn geval...he Elly en Daisy: ik krijg dat nogal eens te horen al tekenend en dat wordt altijd hilarisch) ging die vlieger niet op. Je kunt toch moeilijk zeggen dat je geen verjaardagen komt vieren bij je schoonouders of bij je zus omdat haar lief jarig is? Je kunt toch ook moeilijk tegen je dochter zeggen dat je ze niet naar het zwembad brengt waar ze van haar school om 8 uur 's ochtends moet zijn (15 km. verderop) of tegen je zoon dat je geen zin hebt om hem naar drumles te vervoeren of je moeder niet helpen met haar computer? Ook je collega ouderraadsleden in de kou laten zitten bij de knutselavond met ouders voor Sint vind ik niet echt een optie.Cursus moet gevolgd worden, want als je 4 van de 6 keer komt krijg je een getuigschrift en de komende 2 keer kan ik niet, omdat Rudie dan werken moet. Mijn mams komt dan even goed ( is dat goed Nederlands of vooral goed Zeeuws Vlaams?) oppassen zodat ik wel kan vergaderen op school. Ja, ja verplichtingen genoeg. Zo bleef ik ook over op 2 dagen van de week. Dat was i.v.m. mijn schilderles op maandag al 1 keer minder en reken maar dat ik het gezellig maak bij het overblijven. Samen met de afwassers van groep 8 heb ik lekker met afwasschuim staan klieren terwijl hen hielp hun afwas te doen. ..het zat allemaal in een week.
Net als mijn oppasdag. Die ook weer gezellig was. Ik geniet erg van mijn kleine babbelkous, die probeert je de hele dag voor haar karretje te spannen en van haar grote broer die lekker spelend bedenkt dat hij je gaat helpen. Heerlijk.
Het feestje van Jaspers kdc. vanwege het 30 jarig bestaan was ook erg leuk. Het gebeurt niet vaak dat je als lid van de clientenraad ergens bij nodig bent, dus dit was leuk. Als schoolfotograaf heb ik er lekker op los geknipt en alvast genoten van de mooie plaatjes die er tussen zitten. Ook het 1 op 1 djembe spelen met een autistische jongen was erg leuk even als het optreden van Jaspers juffen.
Mooie momenten genoeg dus deze week. Straks uit eten met de ouderraad en morgen een feestje in huize Roosnans. Volgende week doe ik een nieuwe poging om tijd in te ruimen voor mezelf, want het was hier zeker geen kommer en kwel, maar wel veel te druk met moeten en "daar word ik zo moe van", zou kabouter Lui zeggen.

tussenstation poort

Er zijn nog heel wat uurtjes te schilderen, maar dit is waar ik nu "ben".

hier wat details uit het schilderij.

En hier is Elly, mijn schilders"maatje"gebleven:

stokje

Ondanks de tijd die tussen mijn voorgangers zat en mij ben ik echt niet vergeten dat ik nog iets met een stokje moest doen. Het was zoiets als wat is onbelangrijk voor mij en dat in 6-voud. Laat ik er dit van zeggen. Ik vind dit helemaal geen makkelijke opdracht. Ik kan het me makkelijk maken en moeilijk en als je bedenkt dat ik net heb zitten lurken om te lezen wat anderen er van gebakken hebben snap je waar mijn gedachtengang bij zoiets naar toe gaat.
6 dingen dus die voor mijn onbelangrijk zijn:
1. Dat Jasper paardenmelk krijgt, het resultaat geen slijm en benauwdheid is belangrijk de rest niet.
2. Waarom ik de dingen doe die ik doe. Nee, ik hoef me niet te verantwoorden naar anderen, al vinden anderen van wel. Het weer legt toch ook geen verantwoordig af over het water wat over je uitgegoten wordt of de wind die lekker door je haren waait.
3. Dat mensen me een "apart" mens vinden...mooi toch, ben je tenminste een gekleurde muis i.p.v. een grijze.
oef nog geen 6, pas halfweg....
4. Waarom mensen weten wat ze weten.
5. Dat Derek Ogilvie van show houdt. (pff, da's een makkelijke om er van af te komen)
6. Dat wat ze nieuws noemen... veel geneuzel om papier of zendtijd te vullen, met veel herkauwingen en te veel pessimisme.
Zo... behalve Pascale weet ik geen blogger meer te bedenken om het stokje aan door te geven, dus Pascale...succes. Bij haar kun je ondertussen ook nog lezen over ons uitje naar de Night of the Proms!

de dag van de mantelzorg

Vandaag lekker geschilderd bij Daisy aan mijn poort. Ik kan er thuis nog lekker veel aan doen en het kriebelt...maar vanavond cursus. Helaas, geen schilderen. De magische wereld bij mijn poort breidt zich verder uit. Morgen zal ik hem eens fotograferen, dan kunnen jullie de tussenstand een beetje bij houden.

Bij thuiskomst vond ik een azalea en een plastic zak met handdoek en folders voor de achterdeur voor mij als mantelzorger. Lief he... kan ik eindelijk al dat zweet wegwissen van dat mantelzorgen...

ouverture 1812

ouverture 1812 van Tjaikovski...

Night of the proms...maar dan 's middags

Niet afgelopen zondag, maar de 24ste, was het tijd voor het jaarlijkse uitstapje naar de Night of the Proms in het Sportpaleis in Antwerpen. Traditiegetrouw met Dianne en haar clubje en Pascale gingen we naar het pop meets classic feestje. Dit jaar was er een beregoed programma. Genoten hebben we. Rober Groslot dirigeerde er weer lustig op los bij zijn orkest Il Novecento.

Zijn koor Fine Fleur mocht dit jaar thuis blijven. We werden in plaats daarvan getrakteerd op het Angels In Harlem Gospel Choir. En zoals het programmaboek zegt: een koor dat rockt! Wat mij betreft komen ze volgend jaar weer en blijft Fine Fleur lekker thuis bij de kachel: want wat kunnen die een geluid produceren met z'n 15en zeg, zo zuiver en met power.

Verder werden we getrakteerd op Live. Lekkere muziek, 'goeie" sound en fijn meezingen.
Sinead O'Connerdie nog steeds haar liedjes ingetogen brengt was er ook, net als Midge Ure . Hij verving John Miles die met Tina Tunner op toernee was, dus in plaats van Music was my first love hadden we nu Vienna van Ultravox. In tegenstelling tot het ingetogene van Sinead O'Conner kwam Jim Kerr ook nog een riedeltje zingen van de Simple Minds. Ik had ze al eens gezien bij een Night of the Proms en toch was het weer leuk. Klassieke muziek met een komische noot kwam van het duo Igudesman en Joo die het toch wel een heel andere kant gaven en zo genoten we van 3 tot 6 van een overvol super programma en Jasper,de enige die in ons gezin niet mee mocht glom de hele middag van genoegen bij zijn vriendinnetje Lara waar hij naar toe mocht. Lief van Es en haar Jelle om zich de hele middag en avond over eengehandicapt kind extra te ontfermen.

laatste lied: land of hope and glory en het publiek wordt geacht dat te zingen uit volle borst.