stressen en op weg naar de 18

Deze week is de vierde week dat Jasper aan het stressen is. De op handen zijnde verandereing van dagbesteding en de vier weken afwezigheid van één van zijn vaste juffen speelt hem flink parten. Het valt niet mee om hem steeds terug naar het nu te halen en uit de stress te krijgen. Verder wordt het regellijstje voor onze bijna 18 jarige zoon korter. Woensdag gingen we met Jasper naar de kantonrechter om de bewindvoering en mentorschap te regelen. Zijn dag kon niet stuk nadat hij zwarte pieten gezien had en hij maakte er dan ook een vrolijk feestje van in de wachtruimte. Geen gestress te merken. Lachend kletste hij er op los en wist hier en daar iemand te charmeren.
De rechter vond het duidelijk dat hij een bewindvoerder en mentor nodig had en dus was dat zaakje snel gepiept. Wij kregen te horen wat het allemaal inhoud en dat we vanaf nu ieder kalenderjaar verantwoording afleggen aan de rechtbank over het gebruik van Jaspers geld.
De Wajong uitkering is al geregeld en de ziektekostenverzekering is ook een eitje om te regelen.
Gisteren belde een mevrouw van het C.I. Z., want ze had nog wat vraagjes over Jasper omtrent de nieuwe indicatiestelling van het P.G.B. die ik met vieze handen van het knutselen aan mijn suprises beantwoordde. Vandaag viel de nieuwe indicatie in de bus. Ook geregeld.
Het Zorgkantoor heeft bijna alle benodigde papieren, maar moet nog even wachten op een copietje van het bewijs van bewindvoering, want dat krijg ik op vijf december in de bus. Als het goed is krijgen we over de eigen bijdrage voor de A.W.B.Z zelf bericht dus dat laat nog even op zich wachten.
Nu nog duidelijkheid in dagbestedingland en dan zijn we ver klaar. Ik zal blij zijn als de rust weer terugkomt voor Jasper al die invaljuffen en dan ook nog twee nieuwe stagaires erbij het is hem te veel en eerlijk gezegd......ik heb het ook wel gehad. Gelukkig heb ik eens lekker gallen bij wat vriendinnen. Verder klets ik er flink op los tegen Jasper en trekken we zo af en toe een kaartje en leg ik hier en daar mijn handen op zijn lijf om wat verlichting voor elkaar te krijgen.
Nog een weekje en dan gaan we uitgebreidt genieten van Jasper en zijn 18de verjaardag en ondertussen genieten we alvast van wat Sint gedoetjes als schoen zetten en morgen de aankomst van Sint en Pieten op bezoek. Stress of niet, het leven biedt veel moois.