ademen

Donderdag was een dag van doorademen. Vorig jaar rond deze tijd volgden vriendin Elly en ik al een keer wat workshops bloemen schilderen à la Gary Jenkins, maar helaas we hadden niet het idee dat het al geintergreerd was in onze hersenpan. We gingen dus op herhaling. We boekten 2 middagen, waarvan we er nog eentje te goed hebben. Donderdagmiddag was er dus een van doorademen tijdens het oefenen. Nog een keer,nog een keer, net als de Teletubbies. Na al die inspanningen ging het warme maaltje dat Elly verzorgde er prima in.
We hadden namelijk nog een doel die dag. Samen met haar dochter en schoondochter gingen we richting Wijnegem net voorbij Antwerpen op zoek naar "de Lichtbron" waar we een lezing "Ademen met Isis" gingen bijwonen van Anita Boom( http://www.tremendra.com/ ).Het viel niet mee om het te vinden en ondanks dat we zelfs met file goed op schema lagen waren we net te laat.
Door middel van ademhalingsessies moesten we contact maken met onze ziel. Stapje voor stapje dichterbij het accepteren van jezelf, met alle dingen die je van jezelf misschien niet zo leuk vind, alle dingen die je ooit gezien, gehoord, beleefd hebt en die maken dat je bent wie je nu bent. Kun je dat? Ze ondersteunde dit daarna met verhalen die ze leuk bracht.

Tijdens de pauze, in een koude ruimte in het oude landhuis te midden van de bossen lagen wij met warme koffie of thee in de handen alvast in een deuk van het lachen. We hadden de stof alvast geintergreerd in ieder geval genoeg om te kunnen lachen. Met het motto "ik ben er al" kun je alle kanten op en dat deden we dan ook. Dit motto betekent dat je jezelf geaccepteerd hebt en dus niet vind dat er nog van alles aan je verandert moet worden. Je kunt dus gewoon creeeren en genieten van je creatie die je gemaakt hebt van je leven, van jezelf.

De terugweg verliep met de nodige lachsalvo's en lachstuipen. Genoten, dat heb ik van deze dag. Zoveel stof weer opgeslurpt met de hersentjes en dat aangevuld met lachen, een dag kan niet beter. Toch?