Goed bezig...

De laatste dagen waren weer lekker rommelig en gezellig. Gisteren ging ik tussen de gezinsdingen door met vriendin Elly op weg naar een tentoonstelling. We wilden er eentje bezoeken van mensen die allemaal kunst maken en die samen tentoonstelden in Sinaai. Eén van de dames die hier aan deelnam was een vrouw die op dezelfde plaats les nam dan wij. Op Facebook lieten we weten dat we zouden komen als we konden en zei liet ons zo weten dat ze zou zijn tussen twaalf en twee.
Net na twaalf uur  arriveren we bij de tentoonstelling, dachten we. Onze verbazing is groot dat de tentoonstelling tussen twaalf en twee dicht is. Ach, we zijn de beroerdsten niet en duiken een eettent in en genieten twee uur kletsend van een heerlijke salade als lunch. Bij de koffie en thee krijgen we een advocaatje met slagroom en ook die gaan genietend naar binnen.
Na de lunch steken we het plein terug over en beklimmen de trappen van wat dus niet de Katharinakerk was en komen bij een tentoonstelling van Ferry van Vosselen die strips maakt. Ook mooi, maar totaaaal wat anders. De mevrouw die de zaak bewaakt is erg blij ons te zien dat wel. We blijken natuurlijk ook niet in Sinaai te zijn, maar nog in Stekene. Goed bezig!!!
Wij zien er de humor wel van in en op weg naar huis zien we de bordjes Sinaai wel! Te laat, wij gaan op huis aan. Daar kunnen mijn ouders en mijn gezin er wel om lachen. Echt een Elly-Linda actie.
Vandaag ging ik bij dezelfde vriendin langs om haar gevelde boom mijn bus in te ruimen zodat ie naar het stort kan en zij plaats heeft voor haar auto op de oprit. De boom is omgezaagd omdat er een torretje in woonde die de boom ziek maakte. Ik weet niet of het daar door komt, maar de boom zat onder de korstmossen. Gisteren heeft het lekker geregend en dus ben ik na mijn knip en sjouw sessie net zo bruin-groen als de boom. Na een rondje rijden met Elly kom ik bij het stort waar ik de bus sneller leeg heb dan ik hem vol had. Ik veeg de bus uit en ga op huis aan.
Zo vies ik ben doe ik mijn schoenen en spijkerbroek alvast uit bij de voordeur en probeer eerst vriendin Nancy te bellen waar ik op dit tijdstip al zou zijn voor een wandeling. Dan ga ik op zoek naar een emmer en waspoeder om mijn kleren in de sop te zetten. Ondertussen klopt er iemand met de deurklopper op de deur. "Shit....wie kan dat zijn, het zal toch niet...."denk ik en gluur om de hoek. Jawel...het zal wel...en mijn broek ligt in de hal voor de deur. Er zit niets anders op ik gris mijn broek op spring er in en trek de deur er maar bij open. Er valt tenslotte toch niets te redden.....goed bezig, Linda!
De meneer die voor de deur staat is de meneer die ik om drie uur verwacht in verband met de ligorthese. Tja, als je twee keer belt en ik neem niet op ben ik blijkbaar niet thuis en als je dan toch komt is Jasper natuurlijk niet thuis. Buiten dat ziet de orthese man toch echt wel dat ik vies ben en ik dus wel een soppie kan gebruiken én ik wil ook nog lunchen.
Enfin, hij vertrekt tot drie uur, ik mail René, ons ondersteunende Welzorger, maar alvast zodat hij ook wat te lachen heeft en dring aan op zijn komst om Drie uur! Tot die tijd amuseer ik me met het schuren van mijn schoenen,het in een sopje zetten van mijn kleren, me wassen, aankleden (je weet maar nooit wie er ineens voor je deur staat) en lunchen.
Enfin, om drie uur is iedereen er voor de ligorthese. René was er gelukkig eerder dus dat was fijn. De meneer is de meneer nog steeds en gelukkig is ie niet pissig omdat er op zijn orthese is getekend. Dat is niet mijn verdienste, maar die van René. Van wat wij wilden wordt de helft gedaan, maar de orthese man kan uitleggen waarom hij er anders over denkt. Verder hoor ik dingen voorbij komen waar ik mijn hoofd van op tafel zou laten vallen als ik die dan bij de hand had.
Na het vertrek van de man en de orthese heb ik het er nog even over met René. Ook hem is het op gevallen. Ineens was de ligorthese eerst wel te lang.... (goh, heb ik dat niet eerder beweerd?) en zegt hij dat hij er een stuk van tussen heeft gehaald ..(goh...had ik dat niet voorgesteld? Maar dat was toch niet nodig?) Natuurlijk had ik dat wel opgemerkt na de vorige aanpassing. Al ging ik daar toen wel acuut over twijfelen.
In ieder geval hoop ik dat het na deze derde aanpassing de soap een natuurlijke dood sterft en dat Jasper kan slapen zonder pijn in zijn nek en in een goede houding. Nog een paar dagen geduld.