zorgplanbespreking

Gisteren was het weer tijd voor de jaarlijkse zorgplanbespreking van onze Japs. Rudie ging een dagje op stap met de bus en dus sprong ik op de fiets. Het zonnige fietstochtje wat ik vooraf voor ogen had werd een mistige, maar ach dat mocht de pret niet drukken.
Na bijna drie kwartier was ik ruim op tijd ter plaatse voor het gesprek met Japs juf, de eerste begeleider zorg en de orthopedagoge. Een gemoedelijk gesprek waarbij het zorgplan helemaal doorgenomen werd en af en toe verhalen over Jasper naar boven kwamen. De orthopedagoge, een jonge vrouw, is af en toe verbaasd om wat er in het leven van Jasper en ons gespeeld heeft wat niet allemaal even leuk was. De andere twee vinden dat ik er wel een boek over kan schrijven, maar daar heb ik geen zin in. Het verleden is het verleden, dat wil ik niet allemaal nog eens doorleven door het op te schrijven. Af en toe kom ik hier op mijn blog nog wel eens op een door mij geschreven oud stukje tekst en het zo ophalen van herinneringen in een gesprek is wel genoeg. Ik ga in gedachten nog rillen als ik denk aan zijn tijd op de mytyl school, de lekkende sonde ingang en zo meer. Brr...
We hadden dus een goed gesprek, waarbij een paar verslofte dingen weer op de rails gezet worden en waarna ik een reden heb om mijn favouriete MEE medewerker Free een mailtje te sturen. Er is iets verandert in indicatie land wat betekent dat door een andere formulering het dagverblijf  geld misloopt. Natuurlijk laat ik dat hun niet regelen in mijn PGB stel je voor dat er iets mis gaat en ik ga er op achteruit! Jaspers indicatie loopt tenslotte nog en tussentijds iets veranderen geeft me niet direct een fijn gevoel.
Na het gesprek at ik mijn meegebrachte lunch, een goed gevulde salade, op en vertrok weer op mijn fietsje naar huis waar ik op Jasper wachtte die een paar uur later weer thuis kwam. We kunnen er weer een jaartje tegenaan in zorgplanland.