op naar Amsterdam

Vrijdag was het zover. Hét uitje naar Derek in Amsterdam. Bedacht op mijn verjaardag, waar bleek dat iedereen die op dat moment in huis was mee wilde en waarvoor ik voor 5 vrouwen kaarten regelde.

Om 5 voor 12 arriveerde ik bij de eerste dame en daarna pikten we nog 3 dames op voor we richting Amsterdam vertrokken. Gezellig kletsend gingen we op weg. Het was vrijdag dus dat je niet overal even snel rijden kunt is bekend. Helaas was er ergens voor onze neus een fiks ongeluk gebeurt en kwamen we daardoor in een file van 13 kilometer. We hebben ze echt alle 13 gehad hoor. Op 1 na zaten we de file relaxt uit en vervolgden onze weg verder richting 's Herthogenbosch, want "onze" weg hadden ze in het geheel afgesloten. Dat dat iets langer duurt moge duidelijk zijn. Het werd ook wel tijd voor een bakje koffie en dus namen we een pauzetje. Het was dan ook 5 over half 4. Na een uurtje vervolgden we onze weg en zo arriveerden we om 5 over half 6 bij de "theater fabriek". Behalve kaarten voor Derek Ogilvie hadden we ook kaarten voor een 2 gangen menu van Herman de Blijker. (dat volgens de site van RTL; we hebben Herman niet gezien natuurlijk)

Ik had, na de foto impressie op de site van RTL, niet veel hoop op volle magen na ons menuutje maar dat viel alles mee. We begonnen met een zoute groentesoep. Je moet toch zorgen dat je veel drank verkoopt bij zo'n menu he. Daarna kip, met lekkere groentjes en aardappeltjes in verschillende vormen en we kregen zelfs nog een toetje. Tiramisu, zelfgemaakte en lekker luchtig. Mmmm.

Lachend en duidelijk aanwezig hebben we genoten van ons maaltje en elkaars gezelschap en toen was het tijd om onze plek op rij 9 op te zoeken in afwachting van Derek, de ghost whisperer. Voor deze het podium op kwam kregen we eerst uitleg van Jeroen die ook de vertalingen op zich zou nemen. Jeroen is de stem van "pizza di mama, van dr. Oetker"en van "Geox ,de schoen die ademt ". In ieder geval kregen we de opdracht om onze 2 armen in de lucht te steken als we ons in het verhaal van de overledene die bij Derek doorkwam herkenden. Knap moeilijk, want in Nederland overlijden veel mensen aan een beroerte of hartproblemen.

Met 2 camera's, nee niet voor televisie opnames, werd als gevolgd. Zo zagen we op het podium op scherm 1 Derek en op de andere de persoon die de reading kreeg. Er zijn mensen die komen met de hoop dat ze er uit gepikt worden en herkennen alles. Zo 2 keer bij een mevrouw. Helaas het was beide keren niet voor haar en Derek nodigde deze mensen uit voor een reading, omdat hij het zelf zo vervelend voor ze vond.

Zo zien we een meneer erg ontroert omdat zijn moeder langs komt en een mevrouw met angstige ogen, want overkomt haar nou.

Na afloop drinken we nog wat, kijken of we in de buurt kunnen komen voor foto of handtekening, maar daar is het te druk voor en dan rijden we ons rondje terug naar Zeeuws- Vlaanderen, maar dan via Maarssen. Dit keer sta ik op 2 en half uur thuis en dat is een stuk sneller dan de heenweg.