zorgen

Zorgen is een woord met meerdere betekenissen, maar vorige week stond de week in de teken van zorg. Op maandag zorgde ik ervoor dat de schoenmaker van Jaspers orthopedische schoenen ervoor zorgde dat de binnenzool aangepast zou worden in de hoop dat hij geen fikse blaren meer oploopt onder zijn teen.
Vanaf dinsdag was Jasper thuis, moe en verkouden mocht hij lekker bijtanken. Dinsdag is ook de dag dat ik sinds jaar en dag oppas en deze dinsdag kwamen er twee kinderen bij, omdat hun moeder een poliklinische operatie moest ondergaan. Op woensdag nam ik het tweetal weer onder mijn hoede met dit keer twee spelers erbij. Gezellige dagen, maar ook drukker dan anders met de nodige zorgen om de kinderen en hun moeder en zelfs om Jochem Myjer. Hem zag ik met dank aan de dochter van mijn vriendin (kaartje over) en Bram kon mee met dank aan haar schoondochter. Na zijn tumor is hij weer volop aan de bak in het theater en nu we toch bezig waren met zorgen maken kon hij er nog wel bij.
Donderdag en vrijdag deden Jasper en ik een pas op de plaats en Jasper zorgde ervoor dat ik weer eens een lach op zijn gezicht zag wat ik een genot vond om te zien.
Zaterdag en zondag was Eline weer terug in het nest en natuurlijk wordt dan de hele bups verzorgd met lekkere maaltijden en ging ze met schone was weer terug naar haar studentenflat.
In de nieuwe week die volgde zorgde ik natuurlijk gewoon verder voor mijn gezin, voor de kinderen van de overblijf en vanmiddag voor een gezellige tekenles. Met het oog op lege planken voor Jasper moest er gezorgd worden dat luiers en eten besteld werd. De luiers of het incontinentiemateriaal, moet nu besteld worden bij de leverancier en niet meer bij de apotheek en dus belde ik daar naar toe. Het duurde even voordat ik een mevrouw aan de lijn had (lokaal tarief) en na een gezellige babbel (waar wonen jullie?) besloot ze om voor 13 weken luiers op te sturen. Goed idee vond ik na al dat wachten aan de telefoon, tot ik besefte dat het dan wel om heel veel luiers ging.
De pakketdienst was dus blij vandaag toen hij bij mij tien dozen kon achter laten. Acht met luiers en twee met speciaal eten. Het uitpakken zorgde voor een kamer vol met acht dozen, waaruit acht dozen kwamen met daarin drie pakken luiers. Het zorgde ook voor humor, want je kunt er goed muurtjes van bouwen om achter te schuilen. Zo zorg ik ook nog voor mezelf! (en door te wandelen met een vriendin, haar lammetjes te bewonderen, creatief bezig te zijn met een andere vriendin en te kletsen aan de telefoon met nog een andere dierbare vriendin en te fietsen met mijn zoon.)

 Vanavond nog even op de fiets naar het strandje, naar de vuurtoren wandelen en verder een stukkie langs de schelde fietsen met zoonlief. Heerlijk even samen genieten van waar we beiden van houden: de zee. Dat is zorgen voor jezelf en elkaar!