Jasper on the road again

Ik leen deze titel uit de reactie die vriendin Aukje gaf op de vorige aflevering van "gedoe met rolstoelwielen". Ik eindigde daar met het verwisselen van de binnenband van het achterwiel nadat de buitenband al vervangen was en Marc's gespeur naar de oorzaak van het euvel "voorwiel raakt de grond niet". Aukje vond het wel op een soap lijken en deed me wat suggesties voor de volgende aflevering aan de hand. Die is niet zo spannend dus leen ik de titel graag.
Op het mailtje met Marc's suggestie dat het voorwiel zweefde omdat het achterwiel, nu met nieuwe binnen- en buitenband, misschien niet goed gespaakt is, bleef het stil. Ach de mannen van Welzorg hebben het erg druk dus ik maakte me verder geen zorgen. Sommige dingen moeten even bezinken zullen we maar denken.
Afgelopen maandag gingen Jasper en ik 's ochtends op pad naar de diëtiste waar we uitgebreid  bij babbelden met haar. Na ons afscheid zette ik Jasper weer in mijn busje en reed hem naar zijn dagbesteding waar een Welzorgbus geparkeerd stond. Ja, er werd op ons gewacht. De juiste man voor de juiste klus haalde Jaspers wiel van zijn stoel en ging er mee aan de slag. Jasper kreeg ondertussen in zijn stoel, zonder achterwiel, maar steunend op het kleine steunwieltje zijn tussendoortje voor ik weer naar huis ging.
Natuurlijk moest ik voorbij de bus van Welzorg dus vroeg ik nog even of er nog hoop was voor de stoel. Dat was er zeker. Het wiel was inderdaad niet goed gespaakt (meer). Sommige spaken zaten erg los. Ik moest nog even geduld hebben maar ik zag het meteen toen Jasper om half vijf uit de taxi kwam: alle vier de wielen raken de grond! Super! Gelukkig maar, want de opper- chef uit de werkplaats liet alvast weten dat ze anders geen tijd meer zouden hebben voor ons voor we op vakantie gaan". Gelukkig klinkt het alleen dramatisch en hebben we (even) geen hulp meer nodig.
De mannen houden wel van plagen en ik ook, dus vinden ze morgen dit in de brievenbus als bedankje, voor alle spelers van deze soap.