Friday, April 05, 2013

nieuwe digitenne en dagbesteding perikelen

Na jaren trouwe dienst begon onze digitenne af en toe te weigeren bij het opstarten. "Hij" startte gewoon niet op. De stekker in en uit het stopcontact hielp. Afgelopen zondag viel hij spontaan af en toe uit en woensdag zag ie het niet meer zitten en legde het loodje. Donderdagochtend ging ik dus maar even om een nieuw "kastje" zodat we niet weer een avondje opgesplitst tv moesten kijken net als de avond er voor toen de mannen boven voetbal keken en Jasper en ik beneden een dvd.
De nieuwe digitenne moest in Axel gekocht worden en daar huist ook Welzorg. Aangezien ik "onze" adviseur lang niet gezien had nodigde ik mezelf maar uit voor een bak koffie via de mail en aangezien ik welkom was ("vluchten kan niet meer..") liep ik daar even binnen. Met een bak koffie uit de vers gepoetste automaat kletsten we over allerlei perikelen om Jasper en zijn nieuwe dagbesteding. Zijn vraag hoe het met Jasper gaat moest ik namelijk  beantwoorden met een "ik weet het niet". Hij heeft het op zich prima naar zijn zin, maar hij is het nog niet helemaal gewend. Slimme vent die adviseur, want hij concludeerde dat het ook wel een cultuurshock voor Jasper moet zijn. Toen ik daar later op weg naar huis over nadacht bedacht ik me dat hij daar wel gelijk in heeft. Dat dat is waar Jasper moeite mee heeft. Na jaren en jaren op hetzelfde kinderdagverblijf is de overgang naar een volwassen dagbesteding wel groot. De benaderwijze is heel anders natuurlijk en de liefde die ze voor Jasper hadden op het dagverblijf hebben ze natuurlijk (nog) niet op deze dagbesteding. Zoiets moet groeien.
Natuurlijk moet alles wennen, aan alle kanten. "Ze moeten je nog leren kennen, he Linda", zei adviseur met een lach. Hij weet immers al jaren hoe ik kan "miepen" en als een tijger voor Jasper in de bres spring. Jasper is bij de dagbesteding de enige thuiswonende cliënt van de groep en dus regel ik zelf van alles voor de rolstoel en dergelijke. Ik ben niet "amused" wanneer ik van twee fysiotherapeuten in twee weken tijd dezelfde conclusie lees met dezelfde opdracht voor mij : "neem contact op met Welzorg". Natuurlijk doe ik dat wel, maar kom op zeg......Enfin, alles wordt geregeld, alles schrijf ik op in het schrift, alles komt goed, want alles gaat wennen bij alle partijen. Net zoals we nu al gewend zijn aan onze nieuwe digitenne met meer zenders en een mooier beeld. Tot die tijd, schrijf ik op wat ik niet leuk vind en dat Jasper genoten heeft van de activiteiten, want dat doet hij wel ondanks dat hij het nog druk heeft met wennen aan alle energieën en mensen om hem heen. Wanneer ik langs kom zit/ ligt hij er altijd relaxed bij dus dat is super!

2 comments:

Anonymous said...

he tijgermoeder! Ik weet zeker dat Jasper heeeeel blij is met het gemiep van z'n moeder! Dat hoort bij z'n dagelijkse portie vitamine L die hij van je krijgt ;)
xxxAuk

Anonymous said...

he tijgermoeder! Ik weet zeker dat Jasper heeeeel blij is met het gemiep van z'n moeder! Dat hoort bij z'n dagelijkse portie vitamine L die hij van je krijgt ;)
xxxAuk