kabbelend

Kabbelend gaat de ene dag over in de andere. Dinsdag werd onze Bram 10. Een hele knul al weer en wat voor een. Het is een toppertje hoor. Natuurlijk bracht dat heel wat gezelligheid mee en een volle tafel tijdens het avond eten. Daar geniet ik altijd zo van.

Woensdag feesten we verder met Bram en zijn vriendjes en vriendinnetjes, maar pas na een ochtendje overleg met MEE vriend Free, die ook erg blij was met de brief die ik van Jaspers arts uit het UZ in Gent ontvangen had. Volgende week ga ik hem afleveren bij de desbetreffende ambtenaar. Ik ben erg benieuwd of er nog gezegd gaat worden dat ik niet in aanmerking kom voor een bijdrage aan onze nieuw aan te passen bus. De arts heeft prachtige argumenten waarin ze duidelijk maakt dat Jasper niet met collectief vervoer mee kan en besluit met de medeling dat ze mijn tussenkomst in de aanschaf van een aangepaste wagen gerechtvaardigd is. Deze mooie brief wordt ondertekent door de 3 artsen van gastro-enterologie en voeding en alle kinderartsen. Nou als dat geen indruk maakt, dan weet ik het ook niet meer. Wordt vervolgd alweer.

Woensdagmiddag was er dus een feestje voor onze drummer in wording, die een muziekfeest wilde.We ramden er lustig op los op olievaten en djembé's en we maakten muziekinstrumenten. Dit en nog veel meer vond allemaal buiten plaats, want we boften enorm met het weer.

De dag daarna mocht ik mee met Bram en zijn klas (de combinatiegroep 5/6) naar de scheepswerf hier in Walsoorden. De werf is van vriendin Nancy en haar man. Al jaren kom ik daar over de vloer, maar eindelijk zag ik dan de machines in werking en mocht ik mee het droogdok in. Leuk hoor om te genieten van de wereld naast en op de westerschelde. Piet, de schipper van het mosselschip in het droogdok gaf een rondleiding op zijn vernunftig ingericht schip en ik kijk mijn ogen uit bij het zien van alle mooie details, die ik vastlegde met mijn digi-vriend. Kijk en geniet even mee.

uitzicht vanaf de "kaai" paalknop

bram mag helpen lassen

zicht vanaf het dok op het mosselschip met het logo van onze oude gemeente hontenisse

in je kooi...

ook aan de onderkant van het schip moet gewerkt worden

op het terrein van de werf

Zo werd het dus al snel vrijdag. Natuurlijk krijg ik ook die dag gevuld. Daar ik de "schoolfotograaf"op de Tjasker ben hadden ze mij gevraagd om foto's van de kinderen voor een of ander iets. Dat vragen gebeurt in Jaspers heen en weer schrift en dus schreef ik wat vragen die bij mee rezen op en kondigde ik aan dat ik vrijdag wel Even kwam. Niemand reageerde dus dan ga ik. Helaas was ik vergeten dat de bus mee moest met Rudie naar de garage, wat betekende dat ik dan op de fiets moest. Zaamslag ligt zo'n kilometertje of 12 verderop schat ik, wat een aardig fietstochtje is heen en weer op een ochtend.

Na het afzetten van mijn oppaskinderen op school vertrok ik, om 4 kilometer verderop terug te keren voor een andere fiets. Dit omdat mijn achterwiel wel erg ging zwabberen.

Nog een keer dus, dit keer door de polder, zodat ik een stukkie afsneed en een mooiere route had.

Tja en dan kom je daar aan en blijkt dat ze je gekrabbel bij de tekst niet hadden gelezen en dat de juf waar je voor komt vrij is. Eigenlijk weet ik dat ook,want ze is ook Jaspers juf. Kreun....

Ach de beentjes zijn weer los en aan de conditie is gewerkt.

Nog even overblijven op school en koffie met een moeder van "oude" oppaskinderen en de dag is weer goed op weg.

Zo kabbelt het leven lekker door en zie ik steeds kinderen achter de computer zitten als ik ook even wil. Dat krijg je als je hun schooltijd vol krijgt met fietstochten en zo. Vandaar dat jullie nu getrakteerd werden op een verlengde versie. Zo en dan ga ik nu even bij jullie bij lezen.