het was weer tekenles

Vandaag was het weer woensdagmiddag tekenles. Waren er de afgelopen keren niet veel kinderen, vandaag waren er weer negen. Misschien komt het omdat ik het lege lokaal waar we in huizen heb gereorganiseerd  en opgeleukt  met posters, een vlaggenlijn, plantjes en wat edelstenen. Het voelt een stuk warmer en het is weer meer gevuld met positieve energie.
In ieder geval was het druk. De kleuterjuf was ook nog op school en zij heeft deze week een broedmachine en een warme rode lamp boven de zand/ water tafel die nu ingericht is als kraamkamer. Gisteren toen ik over moest blijven was kuiken één net uit het ei, maar nu had de juf al tien kuikens. Trots liet ze haar kroost aan me zien en zo verzamelden alle kinderen zich daar voor de tekenles.Voor we gingen beginnen met de tekenles zagen we er nog eentje uit het ei komen en in in onze pauze nummer twee. Geweldig, het gaf zeker iets extra aan de middag.
Nadat we de eerste  van de middag uit het ei zagen kruipen gingen we aan de slag net als de verwarmingmonteurs die net onze tafels ingepikt hadden voor hun spullen. De cv ketel hing in de ingebouwde kast van ons lokaal. De ene meneer was niet blij dat zijn spullen aan de kant moesten. Ze kwamen tenslotte niet voor niets op woensdagmiddag: dan zijn er immers geen kinderen op school.
De man draaide bij toen alle kinderen gewoon aan tafel op hun stoelen aan de slag gingen en toen bleek dat ik ze wel onder controle had. De tweede monteur luisterde en keek mee bij mijn uitleg aan twee meisjes die aan de nieuwe opdracht gingen beginnen en wel "ik".  Met een spiegel en papier voor hun neus moesten ze beginnen aan hun zelfportret. De basisbeginselen van het tekenen een gezicht legde ik ze lijfelijk en op papier uit. Dat vond  monteur twee interessant. Hij tekent wel landschappen, maar portretten had hij nooit geleerd en hij had nooit tekenles gehad. (ik weet nog dat ik deze beginselen leerde van mijn moeder toen ik een jaar of 12 was, dat was toen mijn tekenles!)
Toen de mannen klaar waren vertrokken ze gezellig kletsend en nummer twee nam het door mij getekende hulpje voor mijn meiden mee. Ja dat mocht.
De kinderen waren heerlijk bezig. Hier en daar werd er meer gekletst dan getekend, maar met enige aansporing kwam dat wel goed. Anderen, mijn twee jongens, waren stil en geconcentreerd aan het werk. Andere meiden spoorde ik aan tot werken op het gemak en op enige zorgvuldigheid zodat ze hun tekeningen niet op het laatste moment verknoeien na weken hard werken.
Trots op iedereen hebben we ons anderhalf uur afgesloten en kon er nog even gekroeld worden met de kuikentjes in de kleuterklas. Heerlijke middag, wanneer mag ik weer?