even gallen

Goeiemorgen bloglezers,
vanmorgen begon de dag gezellig. Ik zwaaide dochterlief uit die weer vertrok naar haar studie in Amsterdam. Ze kon meerijden met haar pa naar het station van Goes, want ze moest pas om één uur vanmiddag beginnen.
Zover alles normaal. Ruim voor half negen passeert een taxi ons huis, die ik herken als de taxi die de oma van het gezin naast ons naar daar brengt. Groot is dan ook mijn verbazing dat deze voor de deur stopt en de rijplaat voor een rolstoel uitklapt. Jaspers taxi verwacht ik pas ergens tussen kwart voor negen en negen uur. Een taxi van een ander bedrijf en dus ook met een andere chauffeur.
Nou, deze mevrouw kwam wel degelijk mijn meneertje ophalen. Snel doe ik Jasper zijn schoenen en jas aan en geef hem mee met de mevrouw. Daarna bel ik de vertrouwde taxi om uitleg te vragen. Vervolgens bel ik naar de centrale waar drie taxibedrijven in over zijn gegaan voor het taxi vervoer voor de stichting waar Jaspers dagverblijf bij hoort.
Mijn zus heeft me ooit, toen er ook iets was met Jasper en een mytylschool, geleerd dat hun problemen niet de mijne zijn. Hun interne problemen gaan de cliënt niets aan. Dat heb ik goed onthouden en daarna al vaker teruggekaatst naar diegene die vond dat het wel mijn probleem was. Ook vandaag heb ik geen medelijden met de mevrouw aan de telefoon die me vertelt dat ze wel 400 cliënten heeft waarvan er wel 150 naar dagbesteding gaan. Dat is niet mijn probleem als ouder, wel dat ik niet gekend ben in het veranderde vervoer van mijn zoon. Zij vind dat ik natuurlijk mag verwachten dat de chauffeur te vertrouwen is. Dat doe ik in dit geval ook, maar dat neemt niet weg dat ik en niet op de hoogte ben gebracht en niet weet waar ik nu aan toe ben.
Wordt vervolgd, tussen de middag belt ze terug en wie weet weet ik dan meer over het vervoer van mijn kind, die zo genoot van de ritjes in de taxi met zijn dagverblijf en groepsgenootjes met zo nu en dan harde muziek en een jonge chauffeur. Deze lastige moeder wil weten waar ze aan toe is, niet alleen voor morgen, maar ook voor de toekomst.
Zo, dank jullie wel voor het "aanhoren" en dan ga ik nu soep maken en zwemmen met Jasper, nee niet in de soep, maar in het zwembad van zijn dagverblijf. Fijne dag allemaal en wees niet bang, dat ga ik er ook van maken, even gallen doet wonderen zo heb ik geleerd!