Carnaval

Het is weer carnaval in ons Zeeuws Vlaamse land. Dat betekent logees, bedden en beddengoed verslepen, voederen, kletsen, lachen, plagen en optochten kijken. Tijdens deze optochten komen er veel bekende kinderen voorbij. Kinderen van de basisschool waar ik al zoveel jaar kom, sommigen komen ook tekenen bij mij. Dus er wordt flink gezwaaid tussen de dansjes door en ......

terwijl Jaspers stoel wordt opgemeten moet ik op de knop komen drukken van het nieuwste model frietsnijder waarbij er een aardappel geschoten wordt in de frietsnijder en er meteen gebakken friet weer uitkomt. Er komt ook een handzaam keukenmodel op de markt....zegt men.

Toch nog even goed kijken naar Jasper.

moe en (hopenlijk) voldaan.

"laat ouw mee carnaval is goan, dan zurgen wij dach ur gekleurd op stao".... is hun leus.

zie je....ze doen het echt.
zie je dat ze "panne ebben"?

de jacht is belangrijker dan de vangst....zeggen ze...

jonge jonkvrouwen.

Dit was dus carnaval op zondagmiddag, op het dorp waar mijn zus en ik opgroeiden op een dijkje aan de rand hiervan. Zaterdag hadden manlief en schoonbroerlief al een pint te veel gedronken in een naburig dorp, waar mijn mans roots liggen en waar hij met familie de tent en kroeg sinds jaar en dag in duikt.

Eline is eigen taxi dit jaar dus geen nachtelijke telefoontjes meer waarna ik uit bed moet springen. Heerlijk rustig. Zelf ga ik ook geen enkele avond op stap dus het gefeest is goed vol te houden aan de zijlijn. Zolang er maar eten is komt alles goed. Alaaf...nog een fijne carnaval allemaal.