een mooie vrijdag

Ondanks dat het al zondag is wil ik jullie toch even vertellen over vrijdag, want dat was een mooie dag. Om tien uur had ik afgeproken bij vriendin Elly om samen met haar en een andere vriendin van haar naar Tareth, een engels medium die nu in België was.
Met het navigatiesysteem aan gingen we op pad, want ja..wie weet waar Hever- Boortmeerbeek ligt? We kregen een leuke omweg naar centrum de MaanCirkel en arriveerden dus te laat. Geen punt voor ons, wij hadden al lekker gelachen onderweg. De ontvangstmevrouw vond het wat minder, maar ook voor Tareth was het geen probleem. Als eerste werd ik het tempeltje in "geduwd". Tareth kon daar wel om lachen. Van deze fijne, liefdevolle man kreeg ik een healing door middel van geluiden (die hij zelf zingt) en zijn handen. Heerlijk hoor. Ik was makkelijk, dus zo klaar en zo waren de anderen weer aan de beurt. Onze ervaringen wisselden we fluisterend in de wachtruimte en later kletsend en lachend in de auto. Veel dingen vielen op hun plekje bij de andere twee en dat is mooi om te horen.
De terugweg ging een stuk vlotter, zonder toeristische omleiding, maar we maakten hem langer door te stoppen bij de winkel voor schildersbenodigdheden en bij het winkelcentrum van Sint Niklaas waar we gingen eten. Onze Italiaanse ober met Vlaams accent begon op zijn italiaans, maar vond ons na alle snedige opmerkingen niet zo leuk meer en ging accuut zelf lunchen. Hoe we dat voor elkaar gekregen hebben valt niet uit te leggen, maar het geeft mij nog een grijns als ik er aan terug denk.
We namen op de carpoolplek afscheid van vriendins vriendin die huiswaarts ging en wij gingen met mijn koud busje op weg naar Elly's huis voor een bakje koffie. Geslaagd!
De dag was echter nog niet voorbij. 's Avonds ging ik met mijn oudste en jongste naar het Scheldetheater om te genieten van "Slagerij van Kampen". Geweldig al dat getrommel, al heb ik na een healing altijd wat last van vermoeidheid en zou ik ondanks of juist dankzij het ritme zo in slaap kunnen zijn gevallen. Bram, onze drummer in huis, kreeg een shirt en verzamelde daar de handtekeningen op waarna we met een gerust hart naar huis konden.
Na zo'n dag is het dan wel fijn dat Eline, de oudste, je veilig naar je huis en je bedje rijden kan. De rest van het weekend rust ik dan ook fijn uit. Wat een genot! En... hoe gaat het met jullie?