margrietjes

Mooie bloemen die margrietjes of in het engels Daisy's. Zo heet ook onze teken en schilderjuf en ze staan op mijn schilderij.... aanleiding genoeg voor foto's.

frustraties

Zo, al mijn frustraties over schoenen die maar niet willen lukken en idem dito rolstoel heb ik neergelegd bij de kinderrevalidatie arts. Dat lucht op. De schoenmaker spreekt ze maandag en wie weet krijg ik ook nog een hulptroep maandag bij het aanpakken van de rolstoel. Ik heb het met schoenen en grote rolstoelen met zitortheses helemaal gehad. Alles moet anders. Nu moet alles even zakken voor ik verder kan gaan schilderen, want dat is door alle frustraties er niet meer van gekomen en zit ik met 2 schilderijen die niet klaar raken en ook dat wil ik anders. Eerst moet alle zooi uit mijn systeem en dan kan ik er weer tegen aan. Lastig voor mij maar waar. Dus als je me zoekt ik zit te schilderen aan onderstaand schilderij.

in eigen tuin

is ie mooi of niet? En ruik je hem?

busdag

Gisteren, maandag, was het de dag van de bus. De ene bus moest in Middelburg worden overgeschreven op de naam van de nieuwe eigenares en de andere bus moest worden opgehaald in Goes. Spannend, want ik had hem nog niet gezien.

Voor het zover was had ik natuurlijk mijn trouwe Hyundai uitgebreidt gepoetst en gezogen. Al poetsend kwam ik tot de ontdekking dat er een sterretje in mijn voorruit zat dus ook die liet ik nog even dicht maken bij Carglass. Na een laatste zoen namen we afscheid en reden we maandag naar Middelburg. Toen hij overgeschreven was namen we hem voor de nieuwe eigenares mee naar het aanpassingsbedrijf in Goes, waar we zelf nog even moesten zijn met onze nieuwe verlengde Opel Vivaro.

Prachtig ziet onze nieuwe bus eruit. Helemaal blits en met wat snufjes en zelfs een cd speler. Weg kale bus met cassetterecorder; tijd voor een nieuw tijdperk. Als verrassing krijgen we van de garage ook nog een lekker slagroomtaartje met de foto van onze bus er op. Leuk!

Helaas wordt mijn vrees waar als ik 's middags met Jasper naar het schoenenspreekuur wil... de ruimte tussen de stoelen achterin is te smal voor Jaspers brede rolstoel. De stoelen kunnen verzet worden dus schuif ik ze naar voor, maar ja dat is niet de bedoeling.

Je snapt er wordt hier gebaald, ook door de kinderen die zo blij zijn met hun luxe stoel waar je in tegenstelling tot het hoge rechte bankje heerlijk zit.

Vandaag is Rudie dus vertrokken met Jaspers rolstoel en de bus om te gaan zoeken naar een oplossing met de meneer van het aanpassingsbedrijf. Ach, eigenlijk is het niets nieuws, want ook bij onze Hyundai was de aanpassing in eerste instantie niet goed. Alles komt altijd weer goed, dus dit keer ook. Ik laat jullie wel weten hoe.


Dat hier nu een nieuwe bus staat te blinken is niet dankzij een goedkeuring in tegemoetkoming in de kosten door de gemeente. Deze zal het er wel niet mee eens zijn dat we al tot aankoop over zijn gegaan, maar ja we wachten al meer als een jaar en op een emailtje na, die van de gemeente naar de arts ging en eentje terug heb ik niets meer gehoord. De laatste hoorzitting dateert van 12 maart, dus het schiet weer niet op. Het termijn van 8 weken is dus weer overschreden. Leuk voor mij, want dan kan ik in ieder geval nog klachten indienen als er een definitieve afkeuring in de bus mocht vallen. Ja, ze zijn nog niet van me af.

Maar eerst ga ik lekker genieten van mijn bus, hoe en wat dan ook.

W.A.K.

alles ophangen. Zo goed?

nog even iets in een schriftje schrijven in de hoop op reacties

het eerste schilderij links is van Elly
dat hebben we toch leuk ingericht, niet? Rechts de schilderijen van Elly
nog 2 aquarelkrijt tekeningen hangen voorin de zaal

Alles komt altijd tegelijk. Zo ook de gezinsdag en het Weekend Amateur Kunst. Nadat ik op vrijdag vele rondjes gereden had om alles voor de gezinsdag klaar te hebben (samen met Es. die ik ophaalde en terug thuis bracht) moest ik vrijdagavond ook nog mijn tekeningen en schilderijen op gaan hangen in café 'de Kastanje".

Samen met mijn teken/schildermiepje Elly en dochterlief Eline ging ik aan de slag. De 2 mannen waarmee we de ruimte moesten delen waren al klaar en hadden alle panelen die je op een tafel tegen een muur kon zetten op 1 na al "ingepikt". Wij hadden dus staande panelen en gingen aan de slag met vislijn, punaises, tafelkleden enz. Het resultaat was dat we de ruimte sfeer gegeven hadden en het geheel spannender oogden.

Zaterdag na de gezinsdag nog even gaan neuzen. Toch wel spannend dat je bij je werk aanwezig bent. Ook nog even geneusd bij 1 van de andere locaties waar ook onze oud- huisarts zijn schilderijen tentoongesteld had. Verbaasd is hij dat ik ook teken en schilder. Hij heeft dat al die jaren dat hij hier over de vloer kwam gemist en dacht dat alleen Jasper bij ons schilderde. (dit vanwege het schilderij dat Jasper hem bij zijn afscheid cadeau had gedaan) Hij vindt het maar knap dat ik er tijd voor heb met mijn gezin met 3 kinderen waaronder 1 ernstig gehandicapt.

Ha, hij moest eens weten hoe ik mijn kleuren nodig heb. Ik werk zo heel wat uit mijn systeem, dat heb ik de laatste tijd (met hulp van) wel geleerd.

We gaan ook nog even uit eten met pa, ma, zuslief en haar gevolg om te vieren dat ma 65 geworden is en dat ze nu eindelijk ook bij de "ouwevandagen" hoort. Dit volgens mijn lieve pa, die 7 jaar ouder is. Het is een druk dagje geweest voor Jasper; moe gaat hij zijn bed in en mag lekker uitslapen.

Zondag ga ik natuurlijk ook WAKken en neuzen bij de buren (andere WAKkers op andere locaties) en heb ik het heel gezellig met Elly en co. Zals gewoonlijk hebben we veel plezier.
We mogen trots zijn op onszelf en dat zijn we dan ook...haha.

Het weekend sluiten we af met veel gezelligheid rond de barbecue van Es. Veel te laat gaan de jongens naar bed, maar wat hebben we weer genoten. Dank je wel lieverds!

gezinsdag

Zaterdag 17 mei was de gezinsdag op het kdc. van Jasper. De gezinsdag wordt ongeveer eens in de 2 jaar georganiseerd. Dit gebeurt door 2 leden van de cliëntenraad en 2 medewerkers die op het kdc werken.

De medewerkers wilden eigenlijk de gezinsdag op een andere locatie vieren, maar vriendin Esther en ik (de afgevaardigden van de cliëntenraad) wilden dat niet. Om dat te voorkomen moesten we goed beslagen ten ijs komen op de eerste bijeenkomst dus bedacht ik allerlei activiteiten. Iedereen enthousiast omdat ik wel 2 gezinsdagen kon vullen. dus mocht ik gaan regelen: onder het motto: regel je eigen ideëen. Gelukkig geldt dat ook voor anderen dus juf Marja regelde haar ideëen.

Nu ben ik zeker niet slecht in het organiseren: ik organiseer ook al 10 jaar de nodige dingen op de basisschool, maar mensen bellen om iets af te spreken vind ik niet leuk. Natuurlijk doe ik dat wel en is alles op tijd rond van de activiteiten tot de boodschappen. Veel op de laatste nipper, want ja dat werkt het best bij mij.

Op die zelfde laatste nipper begonnen er scheuren te komen in onze activiteiten. De accordioniste moest naar de begrafenis. Marja regelde dat Frans niet op donderdag op de groepen muziek kwam maken zodat hij op zaterdag kon komen met zijn gitaar. Voor Jasper erg leuk, want hij is fan van Frans en mocht zaterdag ook naast hem komen zitten en gitaar spelen.

Op donderdag melde Rijn zich om te melden dat hij door zijn rug was gegaan en dus geen circus mocht spelen en dat hij samen met Trijn Roodkapje zou doen. Prima... tot zover alles onder contrôle.

Zaterdag was de grote dag. Op tijd ter plaatse blijkt dat Marja had moeten wachten op de mini koffiekoeken, want die waren nog niet klaar. Fout doorgegeven door de mevrouw die bij de bakker werkt. Voor iedereen was er dus op tijd koffie en koek. Trijn en Rijn arriveerden en ook Frans.

De meneer met de klankschalen kwam niet op dagen en op de locatie waar hij vaker naar toe gaat nam niemand de telefoon op, want daar werd de familiedag van de stichting gehouden.

Later blijkt dat die man daar inderdaad is, maar naar ons hoeft hij dan al niet meer te komen. Te laat.

De oliebakmachine wordt gebracht en gevuld met olie voor het bakken van friet. Instructies prent ik in mijn hoofd en dan ga ik met Jasper, Eline en Bram kijken naar een hilarisch Roodkapje. Deze versie is leuker dan die van Grimm en ik moet dan ook veel lachen.

Na de voorstelling zet ik de pan aan en zet samen met Esther alles klaar voor het bakken van 40 kilo friet en 100 frikandellen.

De eerste lading gaat perfect. Alles is zo klaar en lekker bruin. Precies hoe het zijn moet. Je snapt ... dat bleef niet zo. De pan stopt er mee en pruttelt steeds minder. Het personeel zet de 2 gewone frietpannen aan en wie in de buurt familie heeft snort daar pannen op. Ondertussen belt onze voorzittster naar de buren, het bejaardentehuis, of we langs mogen komen. Dat mag en zo gaat het toch nog lekker snel met het bakken. 2 juffen "rennen" heen en weer tussen het kdc en het bejaardentehuis.

Als we terug komen eten wij onze friet en dan kan het opruimen beginnen. Al met al aardig wat strubbelingen, maar iedereen heeft genoten en zo is onze dag geslaagd.

schilderles

Weer lekker een uur of 4 bezig geweest. Het wordt vast weer wat als ie klaar is, maar dat gaat nog even duren. Eerst deze dag en morgen door racen voor ik er tijd en rust voor heb. Er staat veel op de planning voor de voorbereiding van de gezinsdag op Jaspers kdc morgen en ook mijn tekeningen moeten nog opgehangen worden vanavond. Dit alles gecombineerd met haal en breng rondjes en overblijven. Kortom druk. Vanaf hier voor iedereen een mooie dag toegewenst.

WAK

Komend weekend in en om Kloosterzande te zien Weekend Amateur Kunst. Ook ik mag werk tonen en wel in café "de Kastanje". 2 dagen lang van 12.00 tot 17.00 uur. Dus als je in de buurt bent (hahaha) en je bent nieuwsgierig (hoeft niet, jullie kennen ze al) ga dan even neuzen.

Amsterdam

Mooi weer of niet, wij gingen zaterdag naar Amsterdam. Niet alleen. Nee onze vrienden Lia en Jan en hun meiden gingen gezellig mee. Lekker rondgeneusd (ook op het Waterlooplein natuurlij) ; geluncht voor een spotplek vanaf alle rondvaartboten; gehangen in het Vondelpark; wat geshopt in de Kalverstraat en gegeten bij de Italiaan. Met de metro terug naar de Arena en dan weer huiswaarts waar we om kwart voor 12 arriveerden..nog net geen zondag.

Nieuwvliet bad

Vrijdag lekker een paar uurtjes naar het strand gegaan. Ondanks dat ik alles klaar had gezet en ingepakt toch de sondevoeding vergeten. Die stond nog in de koelkast..dus naar camping de Pannenschuur om Adez voor Jasper. Voordeel: zo zag ik Pascal (vriendin en eigenaresse van camping 't Schorre gelegen naast de Pannenschuur) weer een keer en ze sloot nog even aan bij ons plekje in het zand. En Jasper? Die kon er wel om lachen dat hij nu al zijn eten met de spuit kreeg.

bevrijdingsfestival

Moke

Genietend van de zon, samenzijn, vrienden en muziek op het bevrijdingsfestival in Vlissingen. De eerste 3 acts hebben we gezien, daarna weer huiswaarts voor Brams drumles en Eline's kassawerk in de supermarkt. Gezellig middagje dus.

zeezicht