soms gaat het wat minder

Sinds ik een smartfoon heb blog ik niet zo veel meer, wat ik eigenlijk wel jammer vindt. Tijd om er iets aan te doen dus. Aan de tijd di ik had heeft het niet gelegen, want de laatste maanden heb ik mijn middelste zoon, die meervoudig gehandicapt is, veel thuis (gehad).
Jarenlang ging het goed met zijn gezondheid, maar eind december ging het ineens wat minder. Het begon met een flauw kuchje wat overging in slecht slapen en een dikke kaak tot in zijn hals. Zo kwam hij dus tussen kerst en oud en nieuw in het ziekenhuis terecht. Prednison moest hem even een positieve boost geven, want de antibiotica gaf vooral veel huiduitslag. Op oudejaarsdag bleek na een echo dat de dikke plek toch veroorzaakt werd door een abces en omdat deze rijp was ging het mes erin. Dat deed zoonlief deugd, hij kon weer lachen.

 

Weken volgden waarbij zoon Jasper en ik niet veel meer zagen dan onze woonkamer, dvd tjes vol Studio 100 verhaaltjes, ons gezin,een wekelijks contolebezoek én de thuiszorg. Twee maal daags kwamen ze de wondverzorging doen: wond spoelen en wiekgaasjes aanbrengen.

Jasper was gezellig dus we hadden het goed. Toen de wond dicht was ging Jasper weer naar zijn dagbesteding en ik had weer meer ruimte voor andere dingen.

Helaas bleek na een half jaar de ontsteking terug. We wandelden maar weer naar de huisarts met het oog op een rijp abces wat daarna behandeling nodig heeft. Dit keer ging het spontaan open op de dag van ons dokter bezoek, dus dat spaarde een behandeling op het O.K. uit. De thuiszorg werd weer ingeschakeld en helaas, het is augustus, we zijn nog niet klaar.

Wel heb ik ondertussen zelf geleerd hoe de wond verzorgt moet worden, zodat de thuiszorg maar af en toe komt meekijken én we op vakantie naar Frankrijk konden! Het werd een rustige vakantie waarvan we genoten in en bij het zwembad van ons vakantiehuis.

Natuurlijk zitten we nu weer terug in het medisch circuit. Waardoor komt er steeds een abces op dezelfde plek. Theorieën moeten worden gestaafd, dus een c.t. scan moet worden gemaakt. Hij had al achter de rug kunnen zijn ware het niet dat ik hiervoor twee afspraken had, waarvan er eentje vorige week was. Helaas bleek deze geannuleerd te zijn en bleek Jasper voor niets nuchter te zijn en we voor niets uitgerukt waren naar het U.Z in Gent. In september zijn we pas echt aan de beurt dus we moeten nog even geduld hebben. Wel mogen we over twee weken de wond op het O.K schoon laten maken omdat het nu wel erg lang duurt voordat de ontsteking weg is.

Gelukkig is zoonlief er gezellig onder en is hij graag thuis! We hebben het goed samen, zeker nu in de zomervakantie nog bezig is. We wachten gewoon samen op betere tijden, zonder abces