Parijs

Parijs zoals iedereen hem kent.

Zicht op ons appartementencomplex. Gelegen in de hippe buurt Marais.

Het lijkt al weer lang geleden, maar dat valt in feite best mee, dat we in Parijs rond liepen. Na jaren lang bedacht te hebben dat het toch wel erg leuk zou zijn om een keertje naar Parijs te gaan met het gezin trokken we dit jaar de stoute schoenen aan om het dan toch maar eens te doen. Het leven is vergankelijk en je moet er ten volle van genieten dat is wat voor mij vast staat.

Rudie ging naar het reisbureau maar na wat heen en weer gedoe (te ver uit het centrum of verspreid door het gebouw) nam ik het over met het reisbureau van de ANWB. Het kost wat tijd en geharrewar (verkeerd accoord geen aangepaste kamer dus andere locatie) maar 4 mei gingen we dan op pad. In de buurt van ons hotel geparkeerd en bij de overburen aten we een lekkere salade en gingen de stad in. 's Avonds zochten we ons appartement op en constateerden dat er een bed te weinig was. Nadat geregeld was gingen we lekker eten. Moe maar voldaan doken we in ons bed. Jasper maakte nogal wat geluid en hij sliep bij ons, wat hij erg komisch vond, dus sliepen we wat minder. Jasper lag de ochtend erna helemaal in een deuk om papa in zijn onderbroek, want ja papa is anders al aangekleed. Na het ontbijt gingen we weer op pad om zeker 12 kilometer te wandelen die dag. Alle bekende gebouwen moesten immers bekeken worden.(Brams to see lijstje) Het was wat fris maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben geweldig genoten samen en natuurlijk weer heerlijk gegeten.

De dag erna was alweer de laatste dag. We knikkerden onze spullen weer in onze bus en reden naar Montmartre, want ja dat wilden we ook zien. De Sacre Coeur ligt hoog en natuurlijk waren we naar Parijs vertrokken met een rolstoel met lek voorbandje waarmee je elke stoep op en af zwaar loopt( en het bandje er bijna af loopt). Aan Rudie de eer om deze dag Jasper naar boven te duwen. Ik had de andere dagen immers geduwd. Dan kon Rudie kaart lezen, want dat is niet aan mij besteed.

Ook met Jasper wilde ik de kerk in, want daar houdt Jasper van. In het huis van God gaat hij altijd erg glimmen en kletsen.Gelukkig is de kerk te bezichtigen via een aparte ingang en lift voor gehandicapten. Het is maar goed dat ik wat frans spreek anders had ik dat nooit geweten. Speciaal hoor om zo in een kerk te komen via de sacristie. Deze kerk vond Jasper lang niet zo aangenaam als de Notre Dam, maar ach.

In het begin van de avond reden we weer naar huis en onderweg aten we een hapje. Jammer de dagen waren zo voorbij, maar gelukkig weten we nu waar we zijn moeten als we terug gaan om de binnenkant van de gebouwen te bekijken, want daar zijn we nog niet aan toe gekomen.

Geen logje zonder foto's natuurlijk, want ja gelukkig hebben we de foto's nog. Er zijn er in het kader van bekende gebouwen; parijzenaren; details enz.

Place des Vosges waaraanVictor Hugo gewoond heeft.

de joodse bakkerij

een fiets huren of op je scooter komen?

detail van Hôtel de Ville (stadhuis)

Notre Dam:

Place Igor Stravinsky

duiven bij Centre Pompidou. Een echte leukerd liet een dikke flats op Eline's mouw, maar dat was op een markt onder de bomen. Een paar oude mannen op een bankje herkenden Eline's gevoel: 1 van hen had een keer zo'n lekker flats van zijn voorhoofd tot op zijn neus gekregen...mmmm

in de dure wijk

Rudie poseert voor Eline bij het Louvre

Eiffeltoren

marktkoffie en thee

winkel in engeltjes.

op de begraafplaats in Mont Martre waar ook Degas begraven ligt.

de sacristie van de Sacre Coeur