Workshop

Zoals jullie weten ging ik afgelopen vrijdag een workshop volgen bij iemand die juf is in het schilderen a la Gary Jenkins.
Vooraf trok ik met Bram een kaartje: Vandaag neem ik het risico iets over mijzelf te vertellen wat heel eerlijk is, maar wat ik niet gemakkelijk vind.
“Oef”dacht ik. Ik had al minstens een week het idee dat er iets ging komen daar en als je dit als voorbode trekt met als klap op de vuurpijl als spreuk: Zet vitaliteit, kracht en levensenergie om in daden en het geluk is gevonden.
Met z’n 4en begonnen we aan ons schilderij, waar onze rozenboog al op getekend stond en gingen we lekker van start. Zacht zette ik mijn tinten op, want al dat wit en grijs is zo makkelijk nog niet. De juf kwam, zag en nam het over en zette grijs en geel op mijn boog. Elly, de kenner van mijn energie, voelde mijn boze bui van een kilometer aan (niet de eerste keer, maar hopelijk wel de laatste…haha) en vroeg hoe het ging. Ik wapper met mijn hand in de hoop mijn mond niet te hoeven gebruiken. Daar was het dan, mijn moeilijk moment. Helaas voor de juf kwam op haar vraag hoe ik het vond niet het geijkte antwoord. Dat was schrikken voor haar. Gelukkig is het een toffe en kwam ze er op terug een pikte ze het goed op. De dag verliep verder gladjes en gezellig en de juf vroeg verder of ze aan mijn schilderij mocht komen om iets voor te doen.

Op de terugweg babbelden Elly en ik over het voorval en vertelde ik wat mijn kaart gezegd had. Tja, die voorgevoelens en die spreuken toch…