voorzieningen gedoe

Over het algemeen verloopt het leven met de voorzieningen die we hebben voor onze gehandicapte zoon op rolletjes. Al piept de rem van de rolstoel redelijk vaak en blijft deze ook net zo vaak hangen, alles gaat soepeltjes. Soms echter moet er wat gedaan worden. Een paar weken geleden wierp een lieve monteur van Welzorg zich op de genoemde rem en kreeg ik later te horen van onze adviseur dat ik niet meer met die vettige troep spuiten mocht bij de rem. Tja, ik vond het wel fijn dat het piepen ophield na zo'n actie en ik maakte zelfs zo nu en dan het hele gedoe schoon met een doekje. Natuurlijk volg ik dit braaf op en meld wel dat de monteur dan waarschijnlijk iedere twee weken langs komen moet. De monteur heeft goed zijn werk gedaan, want we zijn de twee weken allang voorbij en de rem functioneert prima. Mijn complimenten!
We hebben nog meer voorzieningen en dus stuurde ik onze adviseur of ie zin had om te denken over Jaspers douchebrancard waarvan één wieletje niet zo stabiel vastzat. Verder had ik ook graag dat hij naar de zitorthese in de rolstoel kijkt, want zoonlief is wat aangekomen en de orthese lijkt mij wat krap worden bij zijn bovenbenen.
Ja hoor, na een "radiostilte" komt de monteur alle wielen even vast zetten en concludeert dat we richting nieuwe douchebrancard gaan. Dezelfde dag krijg ik inderdaad opdracht om een WMO aanvraag te doen bij "mijn vrienden van de gemeente". Ik bel ze braaf, maar er is wat veranderd in regelland en ik moet de aanvraag doen bij stichting Welzijn. Pluspunt is dat alle gegevens (een stuk minder) telefonisch kunnen worden doorgegeven en ik dus geen formulier moet invullen, flink nadeel is dat er binnen nu en twee weken een welzijnswerker langs komt. Voor wat? Waarom? Ik zie het nog even niet. Ik maak me graag "populair" en zeg  vrolijk tegen het meisje aan de telefoon "wat een geldverspilling". Maar goed ik hoor wel wanneer er iemand komt.
Het zal wel een doel hebben, maar ik ben niet iemand die het geld van de WMO voorzieningen wil misbruiken of aanvragen doet op eigen houtje voor de lol. Ik weet wel wat leukers te verzinnen. Natuurlijk mors ik wel eens met het geld. Tenminste dat overkwam me afgelopen weekend. Bij de Italiaan waar we dit weekend ons 22 jarig huwelijk gingen vieren met een etentje bleek Jaspers kantelfunctie van de rolstoel defect te zijn. De stoel zakte steeds verder achterover tenzij je hem goed recht zette. Terug buiten leek hij het weer te doen, maar op weg naar huis ging Jasper met stoel en al zachtjes achterover. Gelukkig zaten zijn pa en broer ieder aan een kant om de stoel ik bedwang te houden.
Tja, zo de taxi in op maandag leek me geen optie en dus belde ik Welzorg ondanks dat het weekend was. Het hoofd van de werkplaats had storingsdienst dus kwam zondag langs om het euvel op te lossen. Hij was goed voorbereid en had zelfs een nieuwe veer bij. Dat bleek allemaal niet nodig, want het probleempje was gauw verholpen. Ondanks dat ik het kabeltje nagelopen had, had ik niet gezien dat bovenaan de kabel niet meer in elkaar zat....oef...wat voelde ik me een kluns. Dat ik daarom iemand heb laten komen, in het weekend nogal. Dus...voor het morsen met gemeenschapsgeld...sorry!
Nu nog even wachten op het oordeel over de zitorthese en het verloop daarover (wel of niet een aanpassing aan het huidige "kussen" of het aanmeten van een nieuwe orthese of een preek dat ik het verkeerd gezien heb en dat de orthese nog prima past) en dan zijn alle voorziening gedoetjes weer onder controle....hoop ik.