zo maar een blogje

Zo maar een blogje, even tussendoor, want mijn kleine Zietje loopt hier ook rond. Momenteel fleemt ze de poes of hij bij haar wil komen kletsen. De poes is verplicht binnen, want hij heeft de niesziekte. Met iedere dag een half pilletje en 2 keer per dag een druppel zalf in het oog knapt hij gelukkig weer aardig op. Een hele geruststelling hier in huis.

Het zijn hier weer drukke tijden waar ik niet echt tot bloggen toe kom. Niet dat ik een bijster interressant leven heb, maar wel een vol leven. Zo ga ik nog steeds op dinsdagavond lekker tekenen of schilderen. Zo ook vanavond. Mijn moeder komt oppassen zodat ik lekker kan beginnen aan mijn schilderijtje van Eline. Rudie is namelijk een hele week de hort op met zijn collega's. Vanwege het 25 jarig bestaan van de stichting waarbij hij werkt zijn ze op werkvakantie in Engeland. Ze genieten daar van allerlei aspecten in de natuur.

Dat betekent dus oppas regelen en zo nu en dan zinvol met tijd om gaan.

Verder heb ik de afgelopen weken lekker mijn hersens laten kraken bij het helpen aan scriptie en heb ik te veel vergaderingen op het dagverblijf van onze Jasper. Er verandert daar nogal veel op korte termijnen wat zeker niet allemaal fijn verloopt. Veel te veel gefrusteerd gedoe...bah. Tijd dat ik ga stoppen met dit energieslurpend gedoe.

de eerste duiken

Verder vullen de dagen zich met hier en daar een onverwachts bakje koffie, een onverwachte hulpvraag van school (wil je morgen mee naar de film als begleiding; wil je morgen even mee fietsen met de kinderen en mij naar de andere school op het dorp .....500 meter verderop), een onverwacht weekend op de camping van Pascal (Linda ze geven mooi weer af komend weekend en mijn caravan staat leeg) het verzorgen van tuin, planten en post van (schoon-)ouders die op vakantie zijn enzovoort.

Never a dull moment.

Zo staan er nog 1 schilderijtje en 1 schilderij op mij te wachten, ben ik begonnen aan een glasraam en 2 panelen voor de musical. Verder heb ik bedacht dat ik een Japa Mala wil schilderen: 108 kleine schilderijtjes en 1 grotere : nummer 109. Het wordt tijd dat ik hiervoor tijd ga inruimen.

En zo is het ineens geen dinsdag meer als ik het blogje af maak, maar zaterdag. Wat gaat de tijd toch snel.Aan schilderen bij Daisy ben ik dinsdag niet meer toe gekomen. Het werd een rustig avondje thuis met lijm, schrift en plaatjes om een inspiratie schrift voor alle nog te maken schilderijen en tekeningen.

De panelen zijn ondertussen geverfd, een film gemaakt bij een afstudeergroepje van SPW 3 op een basisschool en aan het glasraam is ook een stukje gewerkt. Leuk hoor: schilderen, filmen...allemaal dingen in mijn straatje.

Het mag dan een volle week zijn, maar het is dan ook een mooie week en dat maakt het leven mooi.