Monday, June 29, 2009

in de trein

mijn favoriete bloem

wondertjes der natuur gezien vanuit de trein

In de trein des levens is er veel te zien en veel mee te maken. Mijn vertrouwde in en uitstaphalte is die van den Eeck. Een heerlijke plek om te vertoeven. Mijn trein doet heel wat stations aan. Bij de ene stap ik uit voor een paar uur en bij een andere voor maar even. Zo deed mijn trein een week of wat geleden een school aan in Terneuzen al waar ik een afstudeeropdracht ging filmen. Marieke, een van de meiden die afstudeerde had een verhaal geschreven en als geboren verhalenvertelster betoverde ze de kinderen met een verhaal over de Bliedies een volkje dat in het bos woont. Deze dame had er ook even voor gezorgd dat er professionals achter de licht en geluidknoppen zaten dus het was een mooi plaatje.
Nu ik toch aan het filmen was filmde ik ook de musicalavond van Brams basisschool, dus liet ik mijn trein daar stilhouden. De panelen van het decor die ik ontdaan had van het door mij geschepte decor van 2 jaar geleden, de brandweerkazerne en omgetoverd had tot duinlandschap moest mee de trein uit. Ook hier was het weer een plezier om te filmen. Later in mijn eigen halte op den Eeck stoeide en klungelde ik er op los om het gefilmde van cassette op dvd te krijgen. Een ware overwinning voor mij.
Nog meer overwinningen waren te behalen in computerland.
Op verzoek van Tilly, die een verkoopmiddag voor sierraden organiseerde, verzorgde ik kaarten van mijn tekeningen voor de verkoop. Alle tekeningen moesten worden gescand en bewerkt. Ik heb ook teksten bij de kaarten en dus wilde ik er een bundel van maken om kaartjes te kunnen trekken. De folder met tekeningetje en tekst is gelukt, maar de rest niet.
Natuurlijk nam ik de trein naar Daisy. Ik had 2 dinsdagavonden over moeten slaan met tekenen dat ik samen met mijn maatje Elly, die ik daarvoor op haar eigen stationnetje op haal, lekker ging schilderen. Het schilderij van die heerlijke uurtjes op Daisys zolder staat nu bij de anderen te wachten om te worden af geschilderd.
De trein ging verder vaak naar school en de winkel ( want ja reizen maakt hongerig) en hield ook lekker stil op den Eeck. Zo genoot ik afgelopen weekend van de zon, mijn kinderen en de tuin. Om het nog lekkerder te maken was daar mijn boek. Nou ja, mijn zus boek (per trein gekomen uit Nieuwegein met een tussenstop bij mijn moeders station). Het boek "Eten, bidden en beminnen" van Elizabeth Gilbert was tot zondagavond mijn metgezel. Wat heb ik daar van genoten. Lekker spiritueel en omdat het een boek is kan de omgeving ook geen kanttekeningen zetten bij de tekst. Dit boek was wat mij inspireerde over het maken van een Japa Mala. In het voorwoord schrijft Elizabeth Gilbert over deze gebedsketting uit India. Deze bestaat uit 108 kralen en 1 afwijkende kraal nummer 109. De ketting helpt bij het concentreren bij mediatieve gebeden. Bij de laatste kraal houdt je even op met mediteren en dank je je leermeesters. Dit boek is voor Gilbert haar 109de kraal.
Mijn trein is nog niet aan beland bij het station van de kunstbenodigheidswinkel, dus verdwijnen de ideetjes voor mijn kralen in mijn tekenboekje. Dat is niet erg want 108 schilderijen vergen heel wat inspiratie.
Tussen het lezen door deed mijn vriendin met haar zoon mijn station aan en kwam mee bruinen in de tuin. Onze zonen speelden en kletsten net als wij en mijn dochter maakte zich op voor een logeerpartij in onze keet met een vriendin. Zoals ik al zei is dit een fijn station. Je kunt er niet alleen genieten van zon, tuin en goed gezelschap maar ook van een heerlijke maaltijd die op deze dag bestond uit een barbecue.
Na zo'n lui weekend denderde de trein weer een gewone week in, maar in deze week staan gelukkig geen breng en haal ritten naar kampadressen anderhalf uur verderop in. Gelukkig maar. Deze week ga ik weer op zoek naar andere stations, waar je later vast nog meer over hoort.
Nu gaat mijn trein weer een stapje verder en wel naar de kamer waar de strijk wacht. Tot later, tot op dit vertrouwde station die computer heet.

Tuesday, June 09, 2009

zo maar een blogje



Zo maar een blogje, even tussendoor, want mijn kleine Zietje loopt hier ook rond. Momenteel fleemt ze de poes of hij bij haar wil komen kletsen. De poes is verplicht binnen, want hij heeft de niesziekte. Met iedere dag een half pilletje en 2 keer per dag een druppel zalf in het oog knapt hij gelukkig weer aardig op. Een hele geruststelling hier in huis.
Het zijn hier weer drukke tijden waar ik niet echt tot bloggen toe kom. Niet dat ik een bijster interressant leven heb, maar wel een vol leven. Zo ga ik nog steeds op dinsdagavond lekker tekenen of schilderen. Zo ook vanavond. Mijn moeder komt oppassen zodat ik lekker kan beginnen aan mijn schilderijtje van Eline. Rudie is namelijk een hele week de hort op met zijn collega's. Vanwege het 25 jarig bestaan van de stichting waarbij hij werkt zijn ze op werkvakantie in Engeland. Ze genieten daar van allerlei aspecten in de natuur.
Dat betekent dus oppas regelen en zo nu en dan zinvol met tijd om gaan.
Verder heb ik de afgelopen weken lekker mijn hersens laten kraken bij het helpen aan scriptie en heb ik te veel vergaderingen op het dagverblijf van onze Jasper. Er verandert daar nogal veel op korte termijnen wat zeker niet allemaal fijn verloopt. Veel te veel gefrusteerd gedoe...bah. Tijd dat ik ga stoppen met dit energieslurpend gedoe.
de eerste duiken

Verder vullen de dagen zich met hier en daar een onverwachts bakje koffie, een onverwachte hulpvraag van school (wil je morgen mee naar de film als begleiding; wil je morgen even mee fietsen met de kinderen en mij naar de andere school op het dorp .....500 meter verderop), een onverwacht weekend op de camping van Pascal (Linda ze geven mooi weer af komend weekend en mijn caravan staat leeg) het verzorgen van tuin, planten en post van (schoon-)ouders die op vakantie zijn enzovoort.
Never a dull moment.
Zo staan er nog 1 schilderijtje en 1 schilderij op mij te wachten, ben ik begonnen aan een glasraam en 2 panelen voor de musical. Verder heb ik bedacht dat ik een Japa Mala wil schilderen: 108 kleine schilderijtjes en 1 grotere : nummer 109. Het wordt tijd dat ik hiervoor tijd ga inruimen.
En zo is het ineens geen dinsdag meer als ik het blogje af maak, maar zaterdag. Wat gaat de tijd toch snel.Aan schilderen bij Daisy ben ik dinsdag niet meer toe gekomen. Het werd een rustig avondje thuis met lijm, schrift en plaatjes om een inspiratie schrift voor alle nog te maken schilderijen en tekeningen.
De panelen zijn ondertussen geverfd, een film gemaakt bij een afstudeergroepje van SPW 3 op een basisschool en aan het glasraam is ook een stukje gewerkt. Leuk hoor: schilderen, filmen...allemaal dingen in mijn straatje.
Het mag dan een volle week zijn, maar het is dan ook een mooie week en dat maakt het leven mooi.