tekenles

Het afgelopen schooljaar waren "mijn" kinderen hele lessen bezig met hun eigen project, de letterbak.
Voor ieder van hen had ik er eentje gekocht (lang leve de Action) en aan hun de taak om deze te vullen in één thema. Er werd door sommigen gezwoegd en veranderd en anderen werkten er met hart en ziel aan om het tot een mooi geheel te krijgen. Ondanks dat ze weken de tijd hadden is het helaas niemand gelukt om de letterbak helemaal af te krijgen en helaas heb ik ook niet van alle letterbakken foto's.
Ik vond het een genot om te zien hoe het ontstond en vorm kreeg en hoe een paar meiden steeds blijer werden naarmate het vorderde. Daar doe ik het voor! Blije kinderen, blije juf. Wel hoop ik dat ze in de vakantie hun letterbak af gemaakt hebben en dat ik nog wat resultaten te zien krijg.

 

 Er kwamen nog wat kinderen later, toen ze er zeker geen tijd meer was voor een hele letterbak. Dat werden dus dienbladen op eigen wijze.

kunst op school

 

De laatste maand van het schooljaar stond in het teken van het kunstproject van de basisschool hier in het dorp. Net als het jaar ervoor mocht ik van het hoofd van school met Nadja aan de slag. Er werd gebrainstormd en overlegd en uiteindelijk werd er besloten wat te doen. Nadja en ik gingen aan het voorbereiden voor de grote dag waarbij we aan de slag zouden gaan met een gedeelte van de kinderen van school: de openingsdag.
Ik zal het even uitleggen. De beide basisscholen van het dorp zijn afgelopen schooljaar gefuseerd. In de aanloop daar naar toe deden we het vorige schooljaar een kunstproject met de kinderen van beide scholen in de nieuwe samenstelling van de groep waar ze dit jaar deel uit maakten. Het motto was "samen naar school", waarbij ze zichzelf levensgroot maakten op karton. In de zomervakantie stonden ze allemaal opgesteld in het dorp tijdens de jaarlijkse Molenstraatfeesten en tijdens de openingsdag stonden deze kartonnen kinderen opgesteld om de school en in de straat naar de school toe. Beide keren een prachtig gezicht.

Dit keer kozen we er voor om alle kinderen en het personeel van de hele school een steen te laten beschilderen. Een andere ervaring dan jezelf levensgroot schilderen. Alle stenen samen moesten een kunstwerk gaan vormen. Het hoofd van school, die wat veel taken te volbrengen had dit schooljaar, beloofden we dat het prachtig worden zou, wat het natuurlijk ook geworden is.
We kozen er voor om toch iets van het logo van school terug te laten komen in het kunstwerk en wel de golven. Daarom kregen alle kleuters blauwe stenen (als voorbereiding hadden we alle stenen alvast voorzien van een ondergrondkleur) en blauwe en witte verf.
De andere kinderen mochten kiezen welke kleur hen aansprak. Alle kinderen mochten zelf hun grootte en vorm kiezen: lekker sensopathisch rommelen in de bak met stenen.

Natuurlijk hadden we aan één dag niet genoeg om alle (bijna 300) kinderen aan de beurt te laten komen en dus gingen we een week of wat later aan de slag met de overgebleven klassen. Het was een erg gezellige bedoeling in ons eigen geïmproviseerd klasje en het leverde hele mooie stenen op. Een heel kleurrijk geheel.



Alle stenen verzameld, maakte Nadja's man een prachtige lijst, die ik een verfje geven mocht en waarna we de stenen dan eindelijk konden samenvoegen tot kunstwerk. Eerst legden Nadja en ik ze allemaal neer op de plaat en daarna kitten we ze allemaal vast.



 

Vanwege privacy redenen zie je geen foto's op mijn blog van mijn kunstmaatje Nadja.
Maar dat maakt haar rol in het geheel niet minder belangrijk! Ze zorgde ook zeker voor
een vrolijke en gezellige noot bij alle uurtjes die we samen bezig waren.
We kijken dan ook al uit naar ons volgende kunstproject!

                          

soms gaat het wat minder

Sinds ik een smartfoon heb blog ik niet zo veel meer, wat ik eigenlijk wel jammer vindt. Tijd om er iets aan te doen dus. Aan de tijd di ik had heeft het niet gelegen, want de laatste maanden heb ik mijn middelste zoon, die meervoudig gehandicapt is, veel thuis (gehad).
Jarenlang ging het goed met zijn gezondheid, maar eind december ging het ineens wat minder. Het begon met een flauw kuchje wat overging in slecht slapen en een dikke kaak tot in zijn hals. Zo kwam hij dus tussen kerst en oud en nieuw in het ziekenhuis terecht. Prednison moest hem even een positieve boost geven, want de antibiotica gaf vooral veel huiduitslag. Op oudejaarsdag bleek na een echo dat de dikke plek toch veroorzaakt werd door een abces en omdat deze rijp was ging het mes erin. Dat deed zoonlief deugd, hij kon weer lachen.

 

Weken volgden waarbij zoon Jasper en ik niet veel meer zagen dan onze woonkamer, dvd tjes vol Studio 100 verhaaltjes, ons gezin,een wekelijks contolebezoek én de thuiszorg. Twee maal daags kwamen ze de wondverzorging doen: wond spoelen en wiekgaasjes aanbrengen.

Jasper was gezellig dus we hadden het goed. Toen de wond dicht was ging Jasper weer naar zijn dagbesteding en ik had weer meer ruimte voor andere dingen.

Helaas bleek na een half jaar de ontsteking terug. We wandelden maar weer naar de huisarts met het oog op een rijp abces wat daarna behandeling nodig heeft. Dit keer ging het spontaan open op de dag van ons dokter bezoek, dus dat spaarde een behandeling op het O.K. uit. De thuiszorg werd weer ingeschakeld en helaas, het is augustus, we zijn nog niet klaar.

Wel heb ik ondertussen zelf geleerd hoe de wond verzorgt moet worden, zodat de thuiszorg maar af en toe komt meekijken én we op vakantie naar Frankrijk konden! Het werd een rustige vakantie waarvan we genoten in en bij het zwembad van ons vakantiehuis.

Natuurlijk zitten we nu weer terug in het medisch circuit. Waardoor komt er steeds een abces op dezelfde plek. Theorieën moeten worden gestaafd, dus een c.t. scan moet worden gemaakt. Hij had al achter de rug kunnen zijn ware het niet dat ik hiervoor twee afspraken had, waarvan er eentje vorige week was. Helaas bleek deze geannuleerd te zijn en bleek Jasper voor niets nuchter te zijn en we voor niets uitgerukt waren naar het U.Z in Gent. In september zijn we pas echt aan de beurt dus we moeten nog even geduld hebben. Wel mogen we over twee weken de wond op het O.K schoon laten maken omdat het nu wel erg lang duurt voordat de ontsteking weg is.

Gelukkig is zoonlief er gezellig onder en is hij graag thuis! We hebben het goed samen, zeker nu in de zomervakantie nog bezig is. We wachten gewoon samen op betere tijden, zonder abces