weekend foto's

Zaterdag

zondag

pannenkoekenbrunch

Al heel wat jaren gaan we met bijna de hele familie van mijn moederskant op pad naar onze jaarlijkse brunch. De brunch was ter ere van oma's verjaardag, die op deze manier de hele bubs bij elkaar had om van te genieten. Tot haar 90ste woonde ze zelfstandig in haar rijtjeshuis, maar daarna ging ze naar een bejaardentehuis. Daar past een hele kliek me 7 kinderen met 7 "aanhangers", een heleboel kleinkinderen en een sliert achterkleinkinderen niet in één keer in en zo werd het brunch idee geboren denk ik.
Vier jaar geleden, net voor haar 97ste verjaardag overleed oma. Gelukkig is haar brunch niet met haar overleden en houdt deze traditie stand. Het blijkt iedere keer weer gezellig te zijn om met elkaar te kletsen en wat te lachen en dat gecombineerd met een happie eten.
Aten we de eerste jaren van een buffet en konden we oud Hollandse spelletjes doen, nu zitten we in het pannenkoekenhuis een paar deuren verder met een kabouterspeelhuisje waar al veel achterkleinkinderen uitgegroeid zijn.
Het bestellen is altijd een heel gedoe, mijn nichten denken dat je het systeem niet uitgelegd krijgt aan een buitenstaander, maar ik ga toch een poging doen het jullie uit te leggen, want het is simpel. Ieder gezin heeft zijn eigen briefje waar ze opschrijven wat ze eten en drinken. Je geeft je bestelling natuurlijk ook door aan degenen die er werken. Aan het einde geef je  je briefje af en betaalt. Simpel, je zorgt gewoon dat het briefje bij één van de ouders ligt en dat iedereen daar noteert wat hij besteld heeft. Ik heb grote kinderen dus iedereen doet het zelf, met de jongere kinderen wordt het lastiger, want geven ze het wel door aan de ouder?
Echt lastig werd het gisteren pas bij het bestellen van de pannenkoeken. Het weekendhulpje was niet goed geinstrueerd dus ging ze alle tafels af om de nummers van de pannenkoeken te noteren. Simpel. Dat vond de mevrouw van de toko niet. Ze wil altijd graag per tafel de gewenste pannenkoeken hebben zodat we per tafel gelijk kunnen eten. (Ze proberen ieder jaar weer ons om te praten naar een buffet, want het is een lastig karwei om voor zo'n grote groep tegelijk pannenkoeken klaar te krijgen en we zijn natuurlijk niet de enige klanten. Mijn tante, die het geheel regelt, houdt resoluut de boot af: "wij willen pannenkoeken".) Dus kwam ze terug met de briefjes en ging ze nog een keer de tafel af. De administratie zag er niet handig uit en helemaal sluitend ging het niet, want mijn neef noemde gewoon weer alle vier de nummers op terwijl de kinderen apart moesten, want ze zaten aan een andere tafel. Verwarring genoeg dus. Ach, mij maakt het niet uit..... onze administratie ging goed en de pannenkoek was lekker.
Enfin het gaf genoeg stof weer om te lachen en nagenieten deden we op Facebook waar alle nichten en neef zich bevinden. Volgend jaar weer.

de dag van vandaag

 De dag van vandaag verliep weer lekker. Jasper is vroeg de deur uit en dus zijn de huishoudelijke taken al op tijd klaar. Tijd dus om weer eens lekker te schilderen. Mijn schilderij staat al 7 maanden op de ezel en de laatste dagen ben ik eindelijk weer eens aan de slag gegaan om het af te kunnen ronden. Dat vergt waarschijnlijk nog wel even de tijd, want ik kan vreselijk prutsen. Eerst was ik aan de achtergrond bezig, dat poetste ik weer weg, moest de achtergrond weer aanpassen, en de neus, en de mond...en...en....en..... Nog even geduld dus voor het schilderij in volle glorie verschijnt hier op dit blog.



mijn hoekje in de kamer om te schilderen,
te scrappen of andere knutselpraktijken.

Deze middag was het weer tijd voor tekenles, maar er waren een paar zieken, eentje met een controle bij de dokter en broer ging mee en een heleboel niet afgemeldde kinderen. Helaas vinden de ouders dat niet belangrijk. Zo bleef ik dus over met één kindje. Gezellig met z'n tweetjes hebben we geschilderd. Ieder met een groot papier voor onze neus gingen we aan de slag. We hebben een kaal lokaal om te gebruiken en dat gaan we op vrolijken. Aan het eind van de anderhalf uur, die snel om waren, hadden we twee posters om op te hangen. Quality time dus voor ons meisje dat zo lekker schilderde dus. Heerlijk!

En hoe de avond verder verloopt dat zie ik vanzelf weer. Tot morgen!

winterweerfoto's

Het blijft maar sneeuwen en vriezen en zo komen we deze winter aan genoeg winterse plaatjes. Mijn camera en ik hebben ons dus weer geamuseerd de afgelopen twee dagen.
 

steeds een beetje later

 

het is weer maandag

de vogelspotter

Het is weer maandag. Iedereen is weer zijns weegs vertrokken en het huis is weer voor Siep en mij. Het is wel lekker rustig zo en daar helpt de witte wereld buiten wel aan mee. Het geeft een rustig gevoel al denk ik niet dat dat voor de rest van het gezin gold toen ze op pad gingen.
Eline is vandaag pas vertrokken richting Amsterdam, want gisteren kon de sneeuwruimdienst of hoe ze ook mogen heten, niet tegen de sneeuw op schuiven. Gelukkig bleef ze thuis, want later op de avond hoorden we op de radio dat het treinverkeer rond Amsterdam lam lag. Vandaag vertrok ze dus en reed met haar pa mee naar Goes waar hij iedere dag naar toe zoeft voor zijn werk.
De jongens gingen respectievelijk met de lijnbus en de taxi naar hun bestemming en ik maakte de bestemming "thuis" wat sneeuwvrij. Daarna ben ik maar wat gaan poetsen in huis en nu strekt de dag zich nog lekker voor me uit. Alleen aan het eind van de middag moet ik op stap, want Jaspers nieuwe orthopedische schoenen zijn klaar. Dit keer met een bontje erin dus dat zal lekker zijn voor hem. Tot die tijd mag ik lekker spelen en dat ga ik doen met verf, papier en foto's.

bonte specht

Afgelopen weekend was het weekend van de vogeltelling en dus deed Siep zijn best om ze te spotten in de tuin. Ik maakte nog een paar foto's van onze bezoekers.


roodborstje



kramsvogel

een volle dag met mozaïek

Gisteren had ik een rustige dag, maar vandaag had ik een volle dag. Jasper de taxi in, wat stofzuigen en dan op naar vriendin Aukje. Even kletsen met koffie en dan op naar Jaspers dagbesteding. Aukje ging even mee naar Jasper en ging toen naar de dagbesteding van haar broer. Ik ging overblijven, poetste omgevallen melk op, kletste met een emotioneel en vermoeid kind, maakte grapjes, zong een liedje over een lieveheersbeestje, voog de vloer schoon en ging vervolgens wat boodschappen doen. Dan terug naar school om daar te knutselen. Het was knutselmiddag en mijn overblijfcollega die zou gaan mozaïeken met een groep kinderen moest onverwacht werken en vroeg mij om de activiteit over te nemen. Deze knutselfreak zegt geen nee op zoiets en dus ging ik met hen aan de slag. Net als de kinderen (op eentje na) had ik het nog nooit gedaan, maar het was leuk en een lekker zooitje. Na flink wat poetsen  was het lokaal weer schoon en kon ik naar de verjaardag van mijn dinsdag oppas zoon, die ik dan wel eerst zelf mee naar zijn huis nam samen met zijn zus. Gelukkig was de jarige helemaal blij met zijn cadeau en kon ik met een gerust hart naar huis om daar weer op tijd te zijn voor beide zoons en later voor manlief en dochterlief die ik rond achten vanavond weer ophaalde bij het busstation in de "koekestad". Lekker dagje zo, maar morgen gaat alles weer op een gezapig tempo. Prima zo.

perkpolder en zijn polders in de sneeuw

Door de verdieping van de westerschelde zijn er tussen Nederland en België afspraken gemaakt betreft de natuur. Daar komt het terug geven van de Hedwige polder aan de zee bij kijken. Ook hier bij Perkpolder waar de voormalige veerboot heen en weer ging tussen Perkpolder en Kruiningen gaat er van alles veranderen. De gemeente Hulst wil graag aan de weg timmeren wat betreft toerisme dus er moeten hier ongeveer permanente woningen en vakantiewoningen komen evenals een golfbaan en er komt buitendijks een natuurgebied. Dit jaar beginnen de voorbereidende werkzaamheden. Wat er is komt nooit meer terug en mijn man wil graag foto's van het gebied nu. Vooral speciaal voor hem en voor alle andere perkpolder fans ging ik vandaag dus alvast op pad met mijn camera. Het hele gebied van Perkpolder en zijn polders heb ik nog niet vastgelegd, maar voor vandaag vond ik het wel genoeg. Ruim een uur verplaatste ik me met mijn busje van het ene stuk naar het andere lekker warm gekleed met mijn sjaal om en aan mijn voeten de snowboots die ik een keer van vriendin Aukje kreeg omdat haar zoon ze ontgroeid was. Heerlijk kloef ik er deze week mee door de sneeuw hier om het huis en ook vandaag aan de schelde hielden ze mijn voeten lekker warm. Natuurlijk was ik op de meeste plaatsen niet de eerste die daar de sneeuw en het ijs ontmoette. Handig maakte ik zo nu en dan gebruik van de voetstappen in de diepe stukken sneeuw en zag ik zo waar traptreden waren. Wel zo handig.
Buitendijks was het erg speciaal. Het was er, in tegenstelling tot binnendijks, erg mistig. De boten horen we al sinds gisterenavond toeteren en nu zag ik hoe mistig het was. Erg mistig.
Kortom ik heb genoten van mijn stille uitje waarbij ik niemand zag alleen de stille getuigen in de vorm van voetstappen in de sneeuw. Daarna thuis lekker iets warms gegeten en eindelijk na een hele lange tijd weer geschilderd. Komt dat schilderij dat hier al langer dan een half jaar op de ezel staat misschien toch af. Wat een heerlijk gevoel. Ik ben er zelfs tevreden mee, net als met de opzet die ik maakte voor mijn scrap - art- foto ding wat ik aan het maken ben voor het afscheid van Jasper en zijn dagverblijf. Wat een heerlijke dag! En...hebben jullie genoten van jullie dag?